Οσοι πίστευαν ότι τέτοιου είδους διαδικτυακές έρευνες αποτελούν σενάριο επιστηµονικής φαντασίας για την Ελλάδα έµειναν έκπληκτοι από τα αποτελέσµατα της έρευνας που διεξήγαγε πέρυσι το Τµήµα ∆ιοικητικής Επιστήµης και Τεχνολογίας του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών σε στελέχη διαχείρισης ανθρωπίνου δυναµικού ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Στην ερώτηση αν χρησιµοποιούν το Internet (π.χ., αναζήτηση Google) και τα social media (π.χ., Facebook, Twitter, LinkedIn) για να αναζητήσουν πληροφορίες για τους υποψηφίους, το 40% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι το χρησιµοποιούν πάντα ή συχνά, το 44% το χρησιµοποιούν σε µέτρια συχνότητα, ενώ µόλις το 16% απάντησαν ότι δεν το χρησιµοποιούν ποτέ.
«Το ερώτηµα που τίθεται συνεπώς δεν είναι το “αν” αυτός που διενεργεί τις προσλήψεις θα ψάξει για τον υποψήφιο στο Internet αλλά το “γιατί” θα ψάξει. Η απάντηση συνήθως είναι ότι θα ψάξει για αντιφάσεις ή ανακρίβειες στο προφίλ ή στο βιογραφικό. Ολα αυτά που δεν µπορείς να ρωτήσεις τον υποψήφιο στην τυπική συνέντευξη µια αναζήτηση Google µπορεί να σου τα δώσει µέσα σε δευτερόλεπτα.»
H δηµόσια και ορατή σε όλους δραστηριότητα των χρηστών του ∆ιαδικτύου (π.χ., σε blogs, στο Τwitter, στα ανοιχτά γκρουπ του Facebook) αρκεί για να δώσει πλήθος πληροφορίες. «Τα δηµόσια σχόλια ενός ανθρώπου στα social media λένε πολλά για τον χαρακτήρα του. Σε ποια γκρουπ είναι και τι είδους ιδέες υποστηρίζει; Πόσοι άνθρωποι τον ακολουθούν και τι οµάδες επηρεάζει µε τον διαδικτυακό λόγο του; Αυτές είναι πληροφορίες τις οποίες έχω αναζητήσει προσωπικά πολλές φορές για υποψηφίους όταν διενεργούµε προσλήψεις. Το συχνότερο αποτέλεσµα είναι να “κόψω” κάποιον που στα χαρτιά δείχνει αξιόλογος αλλά στο Internet παρουσιάζει ακραία ή φαιδρή συµπεριφορά» λέει στο «Βήµα της Κυριακής» η κυρία Ελένη Μήλιου, διευθύντρια τµήµατος µεγάλης διαφηµιστικής εταιρείας.
Το Βήμα, Σάββατο, 29 Οκτωβρίου 2011 (Social Media: Δείξε µου το Facebook σου να σου πω αν προσλαμβάνεσαι)
«Το ερώτηµα που τίθεται συνεπώς δεν είναι το “αν” αυτός που διενεργεί τις προσλήψεις θα ψάξει για τον υποψήφιο στο Internet αλλά το “γιατί” θα ψάξει. Η απάντηση συνήθως είναι ότι θα ψάξει για αντιφάσεις ή ανακρίβειες στο προφίλ ή στο βιογραφικό. Ολα αυτά που δεν µπορείς να ρωτήσεις τον υποψήφιο στην τυπική συνέντευξη µια αναζήτηση Google µπορεί να σου τα δώσει µέσα σε δευτερόλεπτα.»
H δηµόσια και ορατή σε όλους δραστηριότητα των χρηστών του ∆ιαδικτύου (π.χ., σε blogs, στο Τwitter, στα ανοιχτά γκρουπ του Facebook) αρκεί για να δώσει πλήθος πληροφορίες. «Τα δηµόσια σχόλια ενός ανθρώπου στα social media λένε πολλά για τον χαρακτήρα του. Σε ποια γκρουπ είναι και τι είδους ιδέες υποστηρίζει; Πόσοι άνθρωποι τον ακολουθούν και τι οµάδες επηρεάζει µε τον διαδικτυακό λόγο του; Αυτές είναι πληροφορίες τις οποίες έχω αναζητήσει προσωπικά πολλές φορές για υποψηφίους όταν διενεργούµε προσλήψεις. Το συχνότερο αποτέλεσµα είναι να “κόψω” κάποιον που στα χαρτιά δείχνει αξιόλογος αλλά στο Internet παρουσιάζει ακραία ή φαιδρή συµπεριφορά» λέει στο «Βήµα της Κυριακής» η κυρία Ελένη Μήλιου, διευθύντρια τµήµατος µεγάλης διαφηµιστικής εταιρείας.
Το Βήμα, Σάββατο, 29 Οκτωβρίου 2011 (Social Media: Δείξε µου το Facebook σου να σου πω αν προσλαμβάνεσαι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου