WSJ: «Το νέο φορολογικό ν/σ της Αθήνας θα σκοτώσει και την τελευταία ελπίδα ανάπτυξης!»

H αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, με άρθρο της διαλύει οποιαδήποτε αμφιβολία, για το νέο φορολογικό το οποίο θα φέρει μεγαλύτερη ύφεση, και ανεργία στην χώρα, θα επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα, από την πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη, ενώ εδώ παρουσιάζεται ως ο "σταθεροποιητής" της οικονομίας.

«Μπορεί μία χώρα να οδηγηθεί η ίδια μέσω των φόρων της στην οικονομική λήθη; Ενας εξωτερικός παρατηρητής θα μπορούσε κάλλιστα να συμπεράνει ότι η Ελλάδα διεξάγει ένα πείραμα για να δει αν όντως μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο».

Όταν η Ελλάδα (θα) έπασχε από υπερπληθυσμό

Πάντα υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς τα πράγματα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα αυτή εδώ τη σειρά των μηνιαίων άρθρων. Μπορεί να την δει κανείς σαν «νοσταλγική ρετρό ματιά» στο παρελθόν. Ξέρω πως οι περισσότεροι έτσι το βλέπουν. Και έτσι είναι, εάν έτσι νομίζουν. Και διαβάζουν τα κείμενα, διαβάζουν και τα παρατιθέμενα αποκόμματα αλλοτινών εποχών, κουνάνε σκεπτικοί το κεφάλι, μειδιούν και μετά κάνουν κλικ και αλλάζουν ιστοσελίδα. 

Ξέρω ότι, πολύ σύντομα, οι περισσότεροι θα ξεχάσουν ό,τι διάβασαν και είδαν. Όμως υπάρχουν και κάποιοι (και ελπίζω εσείς να είστε ένας από αυτούς) που θα κρατήσουν κάτι από όλα αυτά σε κάποια σκοτεινή γωνιά του νου τους (ρηχά ή βαθιά στο υποσυνείδητο). Κι αυτό το «κάτι» θα αρχίσει κάποια στιγμή να λειτουργεί, παίζοντας έναν περίεργο ρόλο. 

Κι όταν κάποιες διαδικασίες φτάσουν σε ένα ορισμένο επίπεδο, γίνεται το άλμα και ο νους αλλάζει. Διευρύνεται αυτό που ονομάζω Ορίζοντας Συμβάντων. Βέβαια, με τις καλύτερες προϋποθέσεις, αυτό θα παρατηρηθεί σε έναν στους δέκα χιλιάδες αναγνώστες. Ή ίσως και έναν στους εκατό χιλιάδες. Δεν έχω κάνει τη στατιστική –ούτε θα ήταν ποτέ δυνατόν να την κάνω- αλλά κάπου εκεί το υπολογίζω.

Ασφαλώς αυτό αποτελεί μια απίστευτα «αντιεμπορική» μέθοδο συγγραφής. Όμως επειδή δεν γυρεύω οπαδούς ή ψηφοφόρους, ποσώς με ενδιαφέρει. 

Ίσως να γκρινιάζετε ήδη που υφίσταστε αυτό το βαρετό πρόλογο και που αργώ να μπω στο κυρίως θέμα. Όμως έχετε κάνει λάθος, διότι έχω μπει ήδη στο κυρίως θέμα. Απλώς θυμάμαι την ρήση ενός παλιού καθηγητή που μας έκανε Έκθεση στο Φροντιστήριο: «Πρόλογος ίσον σκατά». 

Βραδυνή 29.1.1952

Τα Έργα τα Μεγάλα - Τα Λόγια τα Μικρά

Τα φαινόμενα είναι αυτά που λέει η λέξη, δηλαδή αυτά που «φαίνονται».

Φαινομενικά.

Τώρα βέβαια, «χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει», όπως λέει και η λαϊκή ρήσις.

Κάποια πράγματα είναι ηλίου φαεινότερα. Δεν τα αμφισβητεί κανείς.

Ακρόπολις 9.6.1957

Τί συνδέει Κόκκαλη, Μπόμπολα, Ῥιζοσπάστη, Ἔθνος, ΚΚΕ, ΣΤΑΖΙ, KGB καί Mossad;

Τι συνδέει τα παρακάτω: Σωκράτη Κόκκαλη, Γιώργο Μπόμπολα, εφημ. Ριζοσπάστη, εφημ. Έθνος, Περισσό, Κα Γκε Μπε και “κερασάκι” στην τούρτα την Μοσσάντ; 

Ο πατέρας του Σωκράτη Κόκκαλη, ήταν πρωτεργάτης και “σημαιοφόρος” στο.... παιδομάζωμα 1947 – 1949, με την δικαιολογία ότι θα πήγαιναν τα παιδιά στην σταλινική ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) να σπουδάσουν.

Το «Βήμα» παραποιεί τις δημοσκοπήσεις;

Αν οι αριθμοί δεν βολεύουν, τόσο το χειρότερο για τους αριθμούς

Νυν υπέρ πάντων ο αγών. Εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια. Παραβιάζει κανείς ανοιχτές θύρες (ή, για να το πω απλούστερα, κλέβει εκκλησία) αν θελήσει να τεκμηριώσει ή να αναλύσει πώς το Βήμα ή η Καθημερινή, λ.χ., δίνουν, καθημερινά, αυτό τον αγώνα: ένα ξεφύλλισμα αρκεί για του λόγου του ασφαλές.

Ωστόσο, αυτή την Κυριακή 3 Ιουνίου, το Βήμα έκανε κάτι που δύσκολα θα φανταζόταν και ο πιο καχύποπτος: άλλαξε, στον σχετικό πίνακα, τα νούμερα της δημοσκόπησης της Public Issue. Έτσι, ενώ η εταιρεία έδινε 31,5% στον ΣΥΡΙΖΑ και 25,5% στη Νέα Δημοκρατία, στον πίνακα του Βήματος διαβάζουμε το ακριβώς αντίθετο: ΝΔ: 31,5% και ΣΥΡΙΖΑ 25,5% (η έρευνα της Public Issue: http://www.publicissue.gr/2026/varometro-3o-kyma-mai-2012/).