Είναι μία βροχερή Τετάρτη του Φεβρουαρίου 1981. Το βράδυ, σε μια
ψαροταβέρνα του Χαλανδρίου, στον δρόμο προς Χολαργό, κοντά στο σπίτι του
Χαρίλαου Φλωράκη, Γενικού Γραμματέα τότε του ΚΚΕ, συνευρίσκονται οι
Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος
Αρσένης, Κωστής Βαΐτσος, Βάσω Παπανδρέου, Μένιος Κουτσόγιωργας και ο
μετέπειτα δήμαρχος Χαλανδρίου Νίκος Πέρκιζας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι
σίγουρος για την εκλογική νίκη του «Κινήματος» στις εκλογές του
Οκτωβρίου και η συζήτηση είναι πού θα βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για
να μοιραστούν στις ορδές των
«μη προνομιούχων» που ανυπόμονοι
περιμένουν την ώρα της μεγάλης εισβολής. (Διαβάστε το όλο. Θα αυξηθεί
κατακόρυφα η οργή σας και δεν θα πιστεύετε τις αποκαλύψεις οι οποίες
λόγω του έγκριτου δημοσιογράφου είναι όλες τεκμηριωμένες).
«Πρόεδρε, δεν υπάρχει πρόβλημα», λέει ο Γεράσιμος Αρσένης, μετέπειτα «τσάρος της οικονομίας», στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
«Το διεθνές σύστημα», επιμένει,
«έχει
μεγάλη ρευστότητα και θα βρούμε αρκετό χρήμα να φέρουμε στην Ελλάδα.
Εξάλλου, τα επιτόκια είναι χαμηλά, όπως και το ελληνικό δημόσιο
χρέος. Υπάρχουν έτσι περιθώρια να αντιμετωπίσουμε και αιτήματα για
παροχές, αλλά και μία πιθανή φυγή κεφαλαίων στις ξένες τράπεζες από
βιομηχάνους και μεγαλοεισαγωγείς…».
