Ψυχολογική βία και... αλληλοφάγωμα ο στόχος της πολιτικής προπαγάνδας

Ενα από τα μεγάλα διαχρονικά κατορθώματα του πολιτικού κόσμου είναι η διασπορά του αισθήματος αόριστης ή και συγκεκριμένης ενοχής στον κάθε πολίτη. 

Είναι, φαίνεται, ένα τέχνασμα κυβερνητικής ή μακιαβελικού μηχανισμού κάθε εξουσίας. Και ενώ η πολιτική ηγεσία ευθύνεται για όλες τις εξελίξεις, έχει την ικανότητα να αγκαλιάζει μόνο τις πρόσκαιρες επιτυχίες, έστω και αν τις αποφάσισαν κάποιοι άλλοι.

Για τα πάντα φταίνε οι ομάδες πολιτών: οι δικαστικοί, οι εργαζόμενοι στον τάδε κλάδο, οι αντιπαραγωγικοί συνταξιούχοι. Η απόλυτη εφαρμογή τού «διαίρει και βασίλευε». Ομάδες πολιτών ενάντια άλλων ομάδων. Και η εξάπλωση της ψευδαίσθησης ότι ο λαός κυβερνάει καλά κρατεί. Και το σπουδαιότερο σύμπτωμα: άνεργοι εναντίον εργαζομένων. Αδικημένοι από το πολιτικό σύστημα και τις διαχρονικές σαπίλες του εναντίον των λιγότερο αδικημένων.

Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.

Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων.

9+1 λογικοί σε τρελάδικα – Το πείραμα του Ρόζενχαν

Όλοι είμαστε τρελοί, αφού αποδεχόμαστε ως λογικό αυτόν τον παράλογο κόσμο.

Όμως το συγκεκριμένο πείραμα (το οποίο, σας διαβεβαιώνω, δεν είναι κατασκευασμένη είδηση) δεν είχε ως υποκείμενα τους «τρελούς», αλλά τους ψυχιάτρους και την ψυχιατρική επιστήμη εν γένει.

Συνέβη στην Αμερική... Το 1972...

 

Ο εμπνευστής του, ο Ντέιβιντ Ρόζενχαν, δίδασκε σε ένα μικρό πανεπιστήμιο «ηρωικό αλτρουισμό»!

 

Κάπως αυθόρμητα αποφάσισε να κάνει ένα αντιδεοντολογικό πείραμα (και σίγουρα όχι και τόσο επιστημονικό) για να ελέγξει κατά πόσο το ψυχιατρικό διαγνωστικό σύστημα μπορούσε πράγματι να διακρίνει τους σώφρωνες από τους παράφρονες.