The time-bomb at the heart of Europe

THE threat of the euro’s collapse has abated for the moment, but putting the single currency right will involve years of pain. The pressure for reform and budget cuts is fiercest in Greece, Portugal, Spain and Italy, which all saw mass strikes and clashes with police this week (see article). But ahead looms a bigger problem that could dwarf any of these: France.

The country has always been at the heart of the euro, as of the European Union. President François Mitterrand argued for the single currency because he hoped to bolster French influence in an EU that would otherwise fall under the sway of a unified Germany. France has gained from the euro: it is borrowing at record low rates and has avoided the troubles of the Mediterranean. Yet even before May, when François Hollande became the country’s first Socialist president since Mitterrand, France had ceded leadership in the euro crisis to Germany. And now its economy looks increasingly vulnerable as well.

Οικονομικό έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

Ένα απίστευτο οικονομικό έγκλημα διεπράχθη τον περασμένο μήνα εν μέσω σιωπής των μέσων ενημέρωσης, με την υποτιθέμενη ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Το ελληνικό δημόσιο - δηλαδή όλοι ο Έλληνες φορολογούμενοι - έχασε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ταυτόχρονα οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν για ένα κομμάτι ψωμί κυριολεκτικά στους ξένους! Επιπροσθέτως, μέσω αυτής της ανακεφαλαιοποίησης καταστράφηκαν εντελώς όλοι οι παλιοί μέτοχοι των ελληνικών τραπεζών. Πρέπει να είναι πλέον εντελώς ηλίθιος όποιος δώσει λεφτά για να αγοράσει μετοχές ελληνικών τραπεζών! Ηλίθιος ή αδίστακτος κερδοσκόπος που να διαχειρίζεται κολοσσιαία ποσά δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων ή ευρώ!

Είναι πραγματικά ανήκουστο πόσο απίστευτα φθηνά πουλήθηκαν στην ανακεφαλοποίηση οι νέες μετοχές των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας μας.

Ιδού ο δρόμος για την Ελλάδα: Οποια χώρα διαγράφει μόνη το χρέος της "απογειώνεται"!

Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας που βάζει για ακόμα μια φορά την χώρα μας στο στόχαστρο, δεν είναι απαραίτητα η απόλυτη καταστροφή…

Νέα επιστημονική έρευνα που διχάζει οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους διαπιστώνει πως όταν μια βιομηχανική χώρα που δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της και κηρύσσει πτώχευση δεν ακολουθεί η οικονομική καταστροφή αλλά αντιθέτως μια ελάφρυνση για τους κατοίκους της.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, αναζητώντας διδάγματα δύο οικονομολόγοι, η καθηγήτρια στο Χάρβαρντ Κάρμεν Ράινχαρτ και ο γερμανός συνάδελφος της Κρίστοφ Τράμπες, ανέλυσαν μια σειρά από χρεοκοπίες του παρελθόντος θέτοντας το εξής βασικό ερώτημα: πώς επιδρά μια απομείωση χρέους ή χρεοκοπία μιας χώρας στην ανάπτυξη και στην ευημερία του λαού της;

Όταν τα κολλήματα δεν επιτρέπουν τη λογική συζήτηση.

Έλαβα και δημοσιεύω μια υποτιθέμενη κριτική στις απόψεις που διατύπωσα από κάποιον παρευρισκόμενο στις Σέρρες. Κι επειδή δια ζώσης δεν έβαλε παρά μόνο δυο-τρία απ' αυτά που μας καταμαρτυρά, αξίζει τον κόπο να δημοσιεύσουμε τι λέει και πως απάντησα - γιατί απαντησα - σχεδόν σ' όλα αυτά που αναφέρεται εν λόγω κύριος.

Δημήτρης Καζάκης

Σκόρπιες διαπιστώσεις & προβληματισμοί,  ύστερα από την απογοήτευση της Παρασκευής 08/05/2015 από την ομιλία Καζάκη (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο) στις Σέρρες:

Greece Is Stuck With the Euro, and Vice Versa

Sometimes a country becomes so overridden by debt that it actually makes sense for it to default, abandon its currency and start over. Greece is not one of those countries.
That hasn't stopped a number of economists from arguing otherwise, however, and Prime Minister Alexis Tsipras's statement that he may call a referendum on any deal with creditors suggests Greeks might soon be asked to make a choice. If they are, they should trust their instincts (insofar as they can be measured by opinion polls) and stick with the euro.

The Lessons for Greece’s Economy From 70 Currency Union Breakups

The hardliners in Athens may have a point.
History suggests Greece leaving the euro wouldn’t make catastrophe inevitable, says Adam Slater, lead economist at Oxford Economics Ltd.
More than 70 countries and territories have quit currency unions since 1945 and yet only a small minority have then suffered large losses in output, he said in a recent study. Most of these, such as in the former Yugoslavia, can be explained by other shocks like civil war.
While Greece’s gross domestic product could still slump about 10 percent, the decline could be limited and the economy may have undetected advantages that allow a decent recovery.

Νίκος Μπογιόπουλος: Μας λένε ψέματα για τα δάνεια και το εξωτερικό χρέος

)

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ; Δανεισμός με Ληστρικά επιτόκια 17.5%

Η Εξήγηση του Δημοσίου Χρέους (σε λίγα λεπτά)

Γιατί θα έρθει 4ο Μνημόνιο

Η τρικομματική κυβέρνηση της εθνικής καταστροφής και του διωγμού των Ελλήνων, είναι πλέον έτοιμη να ρουφήξει και το μεδούλι των τελευταίων επιζησάντων. Με πραξικοπηματικές διαδικασίες-εξπρές και με τη μορφή του «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε» φέρνει προς ψήφιση το 4ο Μνημόνιο, σε ένα πολυνομοσχέδιο-σκούπα, πριν από το κλείσιμο της Βουλής για το Πάσχα, τηρώντας έτσι τη συμφωνία στην οποία κατέληξε με την τρόικα.

Τα κυριότερα από τα 18 μέτρα περιλαμβάνουν άμεσες απολύσεις στο δημόσιο, που θα φθάσουν στις 14.000 το 2013, την είσπραξη του «χαρατσιού» στα ακίνητα μέσω ΔΕΗ και το 2013 με υποτιθέμενη μείωση του, το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου, την ένταση της φοροεπιδρομής κ.λπ.

Η αλήθεια την οποία βεβαίως αποκρύπτουν παντελώς και οι της τρικομματικής κυβέρνησης και τα συστημικά ΜΜΕ είναι ότι οι ολετήρες βρίσκονται αντιμέτωποι με το αδιέξοδο του πολιτικού τους εγκλήματος. Το Δημόσιο έδωσε εγγυήσεις 233 δισεκατομμυρίων ευρώ προς τις Τράπεζες, εν μέσω Μνημονίων (2010, 2011) και αντίστοιχα οι Τράπεζες χορήγησαν τις εγγυήσεις του Δημοσίου ως ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Σήμερα, καλείται το Δημόσιο να πληρώσει τα 233 δις ευρώ. Και γιατί το Δημόσιο και όχι οι Τράπεζες; Διότι αυτό το προέβλεπε ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος, Προβόπουλος, ότι σε περίπτωση που τα δάνεια δεν πληρωθούν από τις Τράπεζες, τότε το χρέος βαρζίνει το Δημόσιο, δηλαδή τον ελληνικό λαό!

Φοίνικας-παγκόσμιο νόμισμα το 2018;

Τον Ιανουάριο του 1988 είχαμε αυτό το πρωτοσέλιδο στο πολύ γνωστό Αμερικάνικο,Οικονομικό περιοδικό “The Economist”.

Στο εξώφυλλο, το χρυσό νόμισμα του «πτηνού», έχει χρονολογία…Αναγράφει 2018.

Εν έτει 2012 και με την κρίση να χτυπάει κατάσαρκα την Ελλάδα, το εξώφυλλο αυτό είναι σοκαριστικό αλλά και επίκαιρο…Aλλωστε και ο «αθλητικός» πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, μίλαγε για μία «παγκόσμια διακυβέρνηση»…

Επειδή λοιπόν συζητούσα με έναν φίλο, για την υπερσυσώρευση κεφαλαίου και τις δύο πετρελαϊκές κρίσεις και τα κόλπα του «σείχη Γιαμανί» (1973 & 1979), αξίζει να πούμε ότι μετά τη 2η πετρελαϊκή κρίση, άρχισαν τα χρηματιστήρια να γιγαντώνονται,οι «φούσκες» να εξαπλώνονται και να παίζουν ακόμα πιο ενεργό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι…

Το καθεστώς της Λιτότητας και το μέλλον της Δημοκρατίας

Στο κείμενο που ακολουθεί, οι Armin Schafer και Wolfgang Streeck επιχειρούν να κωδικοποιήσουν σε εννέα σημεία τις πιθανές συνέπειες ενός μόνιμου καθεστώτος δημοσιονομικής λιτότητας για τη λειτουργία της Δημοκρατίας.

Το κείμενο αποτελεί το τελευταίο κομμάτι της εισαγωγής των δύο συγγραφέων στην έκδοση που κυκλοφόρησε πρόσφατα, σε δική τους επιμέλεια, από τις εκδόσεις Polity με τίτλο Politics in the age of Austerity.

Δ. ΚΑΖΑΚΗΣ (ΕΠΑΜ) : ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΗ

Jeff Berwick - μια ξεχωριστή ανάλυση

Η αυταπάτη τής λιτότητας

Μην μπορώντας να προβεί σε οποιαδήποτε εποικοδομητική δράση προς οποιονδήποτε κοινό στόχο, το Κογκρέσο των ΗΠΑ περιορίστηκε πρόσφατα στο να παίζει ένα συνεχές επικίνδυνο παιχνίδι με την αμερικανική οικονομία. Η πανωλεθρία της οροφής του χρέους έδωσε τη θέση της στον «δημοσιονομικό γκρεμό», ο οποίος μετασχηματίστηκε σε οριζόντιες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες και σε άλλους δημόσιους λογαριασμούς, κάτι που έγινε γνωστό ως «δέσμευση» (sequestration).

Όταν η ιδιοτέλεια σε σπρώχνει να ξεχνάς ακόμη και τα πιο προφανή…

Το να κάνεις προτάσεις για την κρίση και μάλιστα της ευρωζώνης, προϋποθέτει ότι, αφενός, γνωρίζεις ποιο είναι το πρόβλημα και, αφετέρου, είσαι σοβαρός σ’ αυτά που προτείνεις. Το κατά πόσο είναι ορθά αυτά ή όχι, κρίνεται εκ των υστέρων. Τα λέμε αυτά γιατί οι περίφημες 4 προτάσεις των Βαρουφάκη, Γκάλμπρεϊθ και Χόλαντ στερούνται και σοβαρότητας και γνώσης του προβλήματος. Μάλιστα, ως προς τον χαρακτήρα τους, είναι τόσο προκλητικά υπέρ της κερδοσκοπίας στις διεθνείς αγορές χρέους και νομίσματος, που λες και τους έβαλαν να τις κάνουν οι πιο αδίστακτοι κερδοσκόποι σαν τον Σόρος.

Καταρχάς, οι επιφανείς αυτοί οικονομολόγοι δεν έχουν ιδέα σε τι πράγμα αναφέρονται. Για τους κυρίους αυτούς η κρίση της ευρωζώνης δεν υπάρχει. Ναι, καλά ακούσατε δεν υπάρχει. Απαρτίζεται από τέσσερεις διαπλεγμένες, άλλες, διακριτές κρίσεις, οι οποίες εκδηλώθηκαν κατά λάθος, ή εξεπίτηδες, δεν έχει καμιά σημασία. Αυτές είναι μια «τραπεζική κρίση», μια «κρίση χρέους», μια «κρίση επενδύσεων» και μια «κοινωνική κρίση». Καμιά από αυτές – ως δια μαγείας – δεν έχει σχέση με το ευρώ. Και καμιά από αυτές – πάλι ως δια μαγείας – δεν είναι συστημική, δηλαδή δεν αφορά στον τρόπο λειτουργίας του παγκόσμιου συστήματος των αγορών. Είναι κάτι που απλά συνέβη.

ΝΟΜΠΕΛ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΟ SUCCESS STORY ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Keith Ewing: "Παράνομα τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα"

Ο διακεκριμένος καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου, Keith Ewing, που βρίσκεται στην Αυστραλία για σειρά διαλέξεων σε πανεπιστήμια της Μελβούρνης και του Σίδνεϊ, υποστηρίζει ότι οι Έλληνες θα μπορούσαν να καταγγείλουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα μέτρα "απαράδεκτης λιτότητας" που τους έχουν επιβληθεί.
 
  Σε δηλώσεις του στο "Νέο Κόσμο" ο καθηγητής Ewing υποστηρίζει ότι τα μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα είναι "παράνομα και αντισυνταγματικά", τόσο όσον αφορά το ευρωπαϊκό δίκαιο όσο και το ελληνικό σύνταγμα.

«Ζούμε» για να... πληρώνουμε τόκους!

Οι κυβερνώντες μάς λένε ότι δανείζονται γιατί η Ελλάδα έχει χρέη. Ψέμα!

 

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα - και κάθε καπιταλιστικό κράτος - έχει χρέη επειδή δανείζεται. Και δανείζεται γιατί έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Μέσα από τις πιστώσεις και την τροφοδότηση του κεφαλαίου για την αναπαραγωγή του. Με μόνιμο, βέβαια, οφειλέτη το λαό, στις πλάτες του οποίου μετακυλίονται τα βάρη που χρεώνει στο δημόσιο ταμείο η πλουτοκρατία.

*

Μας λένε ότι παίρνουν δάνεια, για να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις. Ψέμα! Το μεγαλύτερο ψέμα του τωρινού, του προηγούμενου και του επόμενου αιώνα!

 

Η αλήθεια είναι ακριβώς η αντίθετη: Είναι οι μισθοί και οι συντάξεις του λαού που πληρώνουν τα δάνεια των κεφαλαιοκρατών και όχι το αντίστροφο.

Πριν από λίγες μέρες, ο «Ριζοσπάστης», εστιάζοντας στα στοιχεία του ίδιου του προϋπολογισμού των κυβερνώντων για το 2013, αναδείκνυε αυτήν ακριβώς την αλήθεια:

Οτι είναι οι μισθοί και οι συντάξεις που λεηλατούνται, ώστε να συνεχίζεται απρόσκοπτα η δανειοδότηση των κεφαλαιοκρατών και να εισπράττουν οι τοκογλύφοι τα πανωτόκια.

Είναι χαρακτηριστικό:

Στα τρία χρόνια των Μνημονίων (2010 - 2012) τα δάνεια που υποτίθεται έχουν εκταμιευθεί για την Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένης ακόμα κι αυτής της «σούπερ» δόσης των 44 δισ. ευρώ που ακόμα εκκρεμεί) ανέρχονται στα 156 δισ. ευρώ.

Κι όμως! Το ίδιο διάστημα, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει σε τοκογλύφους και κερδοσκόπους ένα ποσό που ξεπερνάει τα 202 δισ. ευρώ!

Δηλαδή: «Μας έδωσαν» 156 και τους δώσαμε 202!

Ποιος πληρώνει, λοιπόν;

*

Επτά Μύθοι για την Κρίση του (Ελληνικού) Χρέους

 Στις απόψεις που παρουσιάζονται στον ευρείας κυκλοφορίας ελληνικό Τύπο υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός λαθεμένων αντιλήψεων και μύθων σχετικά με τα αίτια και τις συνέπειες της κρίσης, καθώς και με τις πολιτικές τις διαθέσιμες για την καταπολέμησή της. Μερικές από τις αντιλήψεις αυτές αναπαράγονται συνειδητά από την κυβέρνηση και τον Τύπο παρ’ ότι ξέρουν πως δεν είναι σωστές. Ενώ κάποιες άλλες είναι κατά τα φαινόμενα απόψεις που συμμερίζονται τόσο κυβερνητικοί αξιωματούχοι όσο και η πλειοψηφία του Τύπου.