Μέχρι τώρα ακούμε το παραμύθι για το διογκομένο δημόσιο τομέα, για το μεγάλο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων και το δυσβάσταχτο μισθολόγιό τους.
Χρησιμοποιώντας λοιπόν στοιχεία και μάλιστα από έναν διεθνή οργανισμό όπως ο ΟΟΣΑ, βρίσκουμε ότι η Ελλάδα έχει ένα ποσοστό της τάξης του 14,1% επι συνόλου των εργαζομένων, που απασχολείται στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή περίπου 700.000 εργαζόμενοι !!!
Μεγάλο νούμερο θα πει κανείς, ιδιαιτέρως όταν τα αστικά παπαγαλάκια δεν σου προσφέρουν το μέτρο σύγκρισης !
Ας δούμε όμως συγκριτικά με τις άλλες χώρες τις Ευρώπης τα πραγματικά μεγέθη και όχι όπως θέλουν να τα παρουσιάζουν κάποιοι.
Βλέποντας λοιπόν τους παρακάτω πίνακες, παρατηρούμε πως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης ο δημόσιος τομέας είναι πιο διευρυμένος απ’ότι στην Ελλάδα, και μάλιστα στις χώρες με μεγάλο συγκριτικά αριθμό υπαλλήλων , οι Υπηρεσίες που προσφέρονται είναι πιο ποιοτικές !!! Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από αυτά που ακούμε μέσω των νεοφιλελεύθερων φωνών που έχουν κατακλύσει τα Μ.Μ.Ε. και μας τουμπανιάζουν τα αυτιά, για τους πολλούς και σπάταλους Δημοσίους Υπαλλήλους, που πρέπει να απολυθούν !!!!
Παράλληλα οι κατακριτές του Δημοσίου, συνηθίζουν να ομιλούν όχι μόνο για υπεράριθμους υπαλλήλους αλλά και για κοπρίτες Υπαλλήλους, αλλά γενικά και για τεμπέληδες Έλληνες !! Αναζητώντας στοιχεία ξανά από τον ΟΟΣΑ, βρίσκουμε τον παρακάτω πίνακα που μας δείχνει πως όχι μόνο οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι τεμπέληδες, αλλά μάλιστα δουλεύουν σε ετήσια βάση ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ από όλους τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους !!!
Μέχρι εδώ όλα δείχνουν ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι τα μεγέθη του δημοσίου. Το πρόβλημα, γιατί υπάρχει πρόβλημα και είναι σε όλους γνωστό, είναι η κακή κατανομή των δημοσίων υπαλλήλων και η οργάνωση.
Δηλαδή αντί να προσληφθούν περισσότεροι νοσηλευτές (που αποτελεί μείζον θέμα), προσλαμβάνονται αγροφύλακες για να βολέψουν οι «βολευτές» μας τους ημετέρους. Αντί να κατανεμηθούν σύμφωνα με τις τοπικές ανάγκες οι δημόσιοι υπάλληλοι, μετατάσσονται και συγκεντρώνονται στις μεγάλες πόλεις και όχι μόνο αυτό αλλά και σε «καλές» υπηρεσίες με τις περίφημες μετατάξεις.
Το αποτέλεσμα; Κάποιες υπηρεσίες να έχουν υπεράριθμο και πολλές φορές και ακατάλληλο για τη θέση προσωπικό που αργοσχολεί ή και αδυνατεί να φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις του και κάποιες άλλες υπηρεσίες να είναι υποστελεχωμένες με το ίδιο αποτέλεσμα, την ανεπάρκειά τους να εξυπηρετήσουν τον πολίτη λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας. Αν προσθέσουμε και την ανυπαρξία υποδομών και μέσων, τότε καταλήγουμε σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε.
Η λύση λοιπόν δεν είναι η απόλυση και μάλιστα οριζοντίως και ανεξέλεγκτα. Είναι η μελέτη και η ανάλυση των αναγκών του δημόσιου τομέα με σωστή κατανομή προσωπικού, προσλήψεις εκεί που υπάρχει έλλειψη και απολύσεις εκεί που υπάρχει πλεόνασμα που δεν μπορεί να μεταταχθεί ή να χρησιμοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο, διότι πρέπει να σεβαστούμε και το δικαίωμα στην εργασία.
Ημερησία, Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2011 (Τι λέει ο ΟΟΣΑ για το ελληνικό δημόσιο)
Redflyplanet, Τρίτη, 4 Μαΐου 2010 (Η Ελλάδα των Δημοσίων Υπαλλήλων και των Τεμπέληδων ! )
Αυγή, Κυριακή, 25 Ιουλίου 2010 ("Το πάσης φύσεως προσωπικό" )
Χρησιμοποιώντας λοιπόν στοιχεία και μάλιστα από έναν διεθνή οργανισμό όπως ο ΟΟΣΑ, βρίσκουμε ότι η Ελλάδα έχει ένα ποσοστό της τάξης του 14,1% επι συνόλου των εργαζομένων, που απασχολείται στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή περίπου 700.000 εργαζόμενοι !!!
Μεγάλο νούμερο θα πει κανείς, ιδιαιτέρως όταν τα αστικά παπαγαλάκια δεν σου προσφέρουν το μέτρο σύγκρισης !
Ας δούμε όμως συγκριτικά με τις άλλες χώρες τις Ευρώπης τα πραγματικά μεγέθη και όχι όπως θέλουν να τα παρουσιάζουν κάποιοι.
Βλέποντας λοιπόν τους παρακάτω πίνακες, παρατηρούμε πως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης ο δημόσιος τομέας είναι πιο διευρυμένος απ’ότι στην Ελλάδα, και μάλιστα στις χώρες με μεγάλο συγκριτικά αριθμό υπαλλήλων , οι Υπηρεσίες που προσφέρονται είναι πιο ποιοτικές !!! Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από αυτά που ακούμε μέσω των νεοφιλελεύθερων φωνών που έχουν κατακλύσει τα Μ.Μ.Ε. και μας τουμπανιάζουν τα αυτιά, για τους πολλούς και σπάταλους Δημοσίους Υπαλλήλους, που πρέπει να απολυθούν !!!!
Παράλληλα οι κατακριτές του Δημοσίου, συνηθίζουν να ομιλούν όχι μόνο για υπεράριθμους υπαλλήλους αλλά και για κοπρίτες Υπαλλήλους, αλλά γενικά και για τεμπέληδες Έλληνες !! Αναζητώντας στοιχεία ξανά από τον ΟΟΣΑ, βρίσκουμε τον παρακάτω πίνακα που μας δείχνει πως όχι μόνο οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι τεμπέληδες, αλλά μάλιστα δουλεύουν σε ετήσια βάση ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ από όλους τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους !!!
Μέχρι εδώ όλα δείχνουν ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι τα μεγέθη του δημοσίου. Το πρόβλημα, γιατί υπάρχει πρόβλημα και είναι σε όλους γνωστό, είναι η κακή κατανομή των δημοσίων υπαλλήλων και η οργάνωση.
Δηλαδή αντί να προσληφθούν περισσότεροι νοσηλευτές (που αποτελεί μείζον θέμα), προσλαμβάνονται αγροφύλακες για να βολέψουν οι «βολευτές» μας τους ημετέρους. Αντί να κατανεμηθούν σύμφωνα με τις τοπικές ανάγκες οι δημόσιοι υπάλληλοι, μετατάσσονται και συγκεντρώνονται στις μεγάλες πόλεις και όχι μόνο αυτό αλλά και σε «καλές» υπηρεσίες με τις περίφημες μετατάξεις.
Το αποτέλεσμα; Κάποιες υπηρεσίες να έχουν υπεράριθμο και πολλές φορές και ακατάλληλο για τη θέση προσωπικό που αργοσχολεί ή και αδυνατεί να φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις του και κάποιες άλλες υπηρεσίες να είναι υποστελεχωμένες με το ίδιο αποτέλεσμα, την ανεπάρκειά τους να εξυπηρετήσουν τον πολίτη λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας. Αν προσθέσουμε και την ανυπαρξία υποδομών και μέσων, τότε καταλήγουμε σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε.
Η λύση λοιπόν δεν είναι η απόλυση και μάλιστα οριζοντίως και ανεξέλεγκτα. Είναι η μελέτη και η ανάλυση των αναγκών του δημόσιου τομέα με σωστή κατανομή προσωπικού, προσλήψεις εκεί που υπάρχει έλλειψη και απολύσεις εκεί που υπάρχει πλεόνασμα που δεν μπορεί να μεταταχθεί ή να χρησιμοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο, διότι πρέπει να σεβαστούμε και το δικαίωμα στην εργασία.
Ημερησία, Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2011 (Τι λέει ο ΟΟΣΑ για το ελληνικό δημόσιο)
Redflyplanet, Τρίτη, 4 Μαΐου 2010 (Η Ελλάδα των Δημοσίων Υπαλλήλων και των Τεμπέληδων ! )
Αυγή, Κυριακή, 25 Ιουλίου 2010 ("Το πάσης φύσεως προσωπικό" )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου