Επήλθε το μοιραίο για την Δημοκρατία

Ως εδώ ήταν λοιπόν. Ησυχα και αθόρυβα -τόσο ήσυχα που σχεδόν δεν καταλάβαμε ότι συνέβη- εξέπνευσε το πρωί η καημένη, έπειτα από άνιση μάχη που έδωσε επί τρία χρόνια. Την αγαπήσαμε σφοδρά στην αρχή. Αργότερα την κατηγορήσαμε για πολλά - κάποιες φορές αδίκως. Υπήρξαν και στιγμές που τη μισήσαμε κιόλας. Πάντως, τώρα που επήλθε το μοιραίο (παρότι -ας μου συγχωρεθεί η ασέβεια- μας έβγαλε την πίστη ώσπου να τα κακαρώσει...) προσωπικώς στέκομαι απέναντι στο γεγονός με αντικρουόμενα συναισθήματα, στα οποία επικρατεί μάλλον η συγκίνηση, αφού μέσα στη Μεταπολίτευση, που παρέδωσε το πνεύμα χθες νικημένη από τη χρεοκοπία, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της μέχρι τώρα ζωής μου.

Τι θα ακολουθήσει μετά την ελληνική κατάρρευση

Η απόφαση ενός ειρηνοδικείου να κηρύξει αντισυνταγματικές τις μειώσεις μισθών του μνημονίου και την αναδρομική ισχύ της ακύρωσής τους, μοιάζει με σκηνή φθηνής αγγλικής κωμωδίας. Όχι, πως και σε εμένα δεν θα άρεσε να λάβω -και εντός του θέρους μάλιστα πριν τις διακοπές- όλες τις περικοπές που έχει υποστεί ο μισθός μου τα τελευταία δυο χρόνια, αλλά καλό είναι να μην τρέφουμε φρούδες ελπίδες ή να δημαγωγούμε με τον πόνο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που όχι μόνο δεν σχεδιάζουν διακοπές, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν το ηλεκτρικό...

Τι θα ακολουθήσει μετά την ελληνική κατάρρευση

Η απόφαση ενός ειρηνοδικείου να κηρύξει αντισυνταγματικές τις μειώσεις μισθών του μνημονίου και την αναδρομική ισχύ της ακύρωσής τους, μοιάζει με σκηνή φθηνής αγγλικής κωμωδίας. Όχι, πως και σε εμένα δεν θα άρεσε να λάβω -και εντός του θέρους μάλιστα πριν τις διακοπές- όλες τις περικοπές που έχει υποστεί ο μισθός μου τα τελευταία δυο χρόνια, αλλά καλό είναι να μην τρέφουμε φρούδες ελπίδες ή να δημαγωγούμε με τον πόνο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που όχι μόνο δεν σχεδιάζουν διακοπές, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν το ηλεκτρικό...