Ο λόγος είναι για το πώς εφαρμόζεται και αν τελικά αυτή η επιχειρηματική ενέργεια είναι υγιής ή όχι. Επίσης όπως θα δούμε παρακάτω προσπαθούμε ν αναλύσουμε αν η πολιτεία έχει άλλες λύσεις πιο οικονομικές και πιο εποικοδομητικές από αυτή που προβάλλεται διαρκώς την λύση των φωτοβολταικών. Και το πιο σημαντικό είναι που τις λύσεις αυτές δεν χρειάζεται να τις επιδοτήσεις, χρειάζεται μόνο να μην τους βάζει φραγμούς.
Αλλά ας δούμε πρώτα την ουσία του προβλήματος που ξεκινά από το κόστος που αγοράζει η ΔΕΗ το ρεύμα που παράγουν οι παραγωγοί ρεύματος με φωτοβολταικά.
Η τιμή λοιπόν αυτή της κιλοβατώρας (που ειναι η μονάδα μέτρησης με την οποία η ΔΕΗ αγοράζει το ρεύμα και με αυτη μας χρεώνει) στα παλαιότερα συμβόλαια με τα οποία έχει δεσμευτεί για 20 χρόνια η ΔΕΗ ήταν 50 - 55 λεπτά η κιλοβατώρα. Σήμερα αυτό βαίνει μειούμενο αλλά και πάλι πάνω από την τιμή με την οποία πουλάει. Π.χ. η ΔΕΗ αν κοιτάξουμε τον λογαριασμό του ρεύματος σήμερα πουλά την κιλοβατώρα περίπου 13 έως 17 λεπτά.!!! Αντί για κέρδη λοιπόν παράγουν πολλαπλάσια οικονομική ζημιά τα φωτοβολταικά.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να συσσωρεύει η ΔΕΗ (Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού) παθητικό.
Δηλαδή οικονομική ζημιά που αργά ή γρήγορα θα κληθεί να πληρώσει ο Έλληνας καταναλωτής η ο φορολογούμενος. Άμεσα μάλιστα πληρώνουν την αυθαίρετη επιβάρυνση όλοι οι καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος μια και αν προσέξετε ξανά στον λογαριασμό του ρεύματος έχει ήδη ένα κονδύλι με μια επιβάρυνση για όλους του καταναλωτές υπέρ της ζημιάς που υφίσταται από το υπερβολικό και απαράδεκτο κόστος των φωτοβολταικών.!!!
Χωρίς να μας ρωτήσει κανείς δηλαδή η ΔΕΗ -προς όφελος των ξένων κατασκευαστών φωτοβολταικών- βάζουν με κάθε εγκατάσταση φωτοβολταικού συστήματος ένα φέσι σε κάθε ένα Έλληνα καταναλωτή το οποίο πληρώνει για πολλά - πολλά χρόνια.
Την ίδια στιγμή που τα ποτάμια έχουν την δύναμη να μας δίνουν τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος, χωρίς φράγματα και ακριβές εγκαταστάσεις, με μικρές καλαίσθητες υδροηλεκτρικές μονάδες διασκορπισμένες σε όλη την χώρα. Αυτό το απαράδεκτο και ειδικά σ αυτή την εποχή που η Ελλάδα μαστίζεται από την οικονομική κρίση έρχεται το γεγονός αυτό να προκαλέσει ένα ακόμα αγκάθι για το μέλλον, που θα βάζει ένα ακόμα εμπόδιο στην ανταγωνηστικότητα της υπερδανεισμένης μας χώρας. Και προφανώς θα κληθούμε να πληρώσουμε όλοι μας τα επόμενα χρόνια.
Και σαν να μην φτάνει μόνο αυτό ο επενδυτής των φωτοβολταικών συστημάτων ακόμα και μετα την οικονομική ζημιά που προκαλεί στην ελληνική οικονομία και την ΔΕΗ χρειάζεται αν όλα του πάνε καλά και κανένας από τους παρακάτω υπαρκτούς κινδύνους δεν τον επηρεάσει, να αποσβέσει την επένδυση από 5 έως 15 χρόνια.!! Δηλαδή πολύ κοντά στην λήξη του μεγαλύτερου μέρους της παραγωγης τους.
Οι πετρελαϊκές εταιρείες κερδισμένες και εδώ.
Οι σίγουρα κερδισμένοι είναι εταιρείες όπως η πετρελαϊκή BP, όντας μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες που παράγουν φωτοβολταικά συστήματα η υλικά που χρησιμοποιούν οι συναρμολογητές φωτοβολταικών συστημάτων.
Και έτσι φτάσαμε στην εποχή που γίνονται επενδύσεις από μερικές χιλιάδες έως μερικά εκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα, χωρίς να δημιουργούν ούτε μία μόνιμη θέση εργασίας, εξάγουν τεράστιες ποσότητες χρήματος και βυθίζουν την χώρα πιο βαθιά στο χρέος... Ενώ οι ίδιες αυτές επενδύσεις δίνουν για μια ακόμα φορά την ώθηση για ανάπτυξη και την δημιουργία θέσεων εργασίας στην Κίνα και την Αμερική. Αφήνοντας εδώ μόνο την ζημιά και το παθητικό...
Η λύση υπάρχει αλλά η πολιτεία δεν την ακούει μέχρι στιγμής, μια και δεν έχει δώσει λύσει στις γραφειοκρατικές και άλλες διαδικασίες που κωλύουν τα μικρά και μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Τα υδροηλεκτρικά έργα είναι η λύση γιατί δίνουν σταθερή ποσότητα ρεύματος. Το κόστος είναι μικρό, ειδικά στις μικρές μονάδες που επιπλέον δεν χρειάζονται φράγματα και άλλες παρεμβάσεις στην φύση. Η παραγωγή του ρεύματος είναι όλο το 24ωρο και όχι ασύγχρονα όποιες ώρες έχει ηλιοφάνεια η αέρα -σε σύγκριση με τις άλλες μορφές ενέργειας από τον αέρα και τον ήλιο.
Η ηλεκτρογεννήτριες έχουν ιδιαίτερα χαμηλό κόστος κατασκευής και επίσης χαμηλό κόστος συντήρησης. Δεν μολύνουν το περιβάλλον για την κατασκευή τους ούτε για την λειτουργία τους. (Εν αντιθέσει με τα φωτροβολταικά που σπαταλώνται τεράστιες ποσότητες ενέργειας και γίνεται αλλοίωση στην φύση για την κατασκευή του πυριτίου που είναι και η βάση για την κατασκευή τους.
Ενώ παράλληλα έχουν και ημερομηνία λήξεως σε αντίθεση με τις ηλεκτρογενήτριες που δεν έχουν. Οι ηλεκτρογεννήτριες με ελάχιστη συντήρηση μπορούν να δουλεύουν για πάντα).
Υπάρχει η δικαιολογία ότι με την επιδότηση των φωτοβολταικών συμβάλουμε στο να πέσει το κόστος μακροπρόθεσμα.
Αυτή όμως η δικαιολογία έχει τα εξής τρωτά σημεία:
Το ποσό που σπαταλάτε για την ενίσχυση της ενέργειας αυτής είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα δαπανώνταν αν ενίσχυαν κατευθείαν την παραγωγή των φωτοβολταικών, γιατί τώρα επιδοτώντας τον τελικό παραγωγό του ρεύματος πληρώνουμε πολύ περισσότερα χρήματα, λόγο του ότι επιδοτούμε και όλους τους μεσάζοντες που μεσολαβούν.
Αν επιδοτούσε κατευθείαν την παραγωγή τα ίδια χρήματα θα είχαν μεγαλύτερη δύναμη. Τώρα εξασθενούν μέχρι να φθάσουν στην βάση που είναι ο κατασκευαστής.
Υπάρχει και κάτι άλλο εδώ. Πίσω από τους συναρμολογητές των πάνελς υπάρχουν λίγοι μεγάλοι κατασκευαστές του πυρήνα των φωτοβολταικών πάνελ, όπως η πετρελαϊκή BP Solar. (Θυγατρική της γνωστής πετρελαϊκής BP).
Έτσι τα χρήματα που κατευθύνει το κράτος, η ευρωπαϊκή ένωση και οι πολίτες για την επένδυση αυτή, τελικά οδηγούνται στο μεγαλύτερο μέρος τους εκτός Ελληνικής Οικονομίας, με αποτέλεσμα να προκαλούν μια ακόμα αιμορραγία στην ήδη πληγωμένη Ελληνική Οικονομία. Που έχει ανάγκη τώρα περισσότερο από ποτέ, τα χρήματα να κινούνται στην εσωτερική αγορά και όχι να φεύγουν αυτούσια στο εξωτερικό.
Δηλαδή αν το συγκρίναμε με μια επένδυση στην παραγωγική βάση της χώρας.
Π.χ. μια παραγωγή σε ένα χωριό της τυποποίησης και εξαγωγής κάποιου ελληνικού αγροτικού προϊόντος. Θα βλέπαμε ότι στην περίπτωση αυτή τα χρήματα κινούνται σε μεγάλο βαθμό κυκλικά στην τοπική οικονομία αυτή και παράγουν πλούτο και ανάπτυξη για όλους. Δηλαδή δίνουν δουλειά σε πολύ κόσμο και η τελική επένδυση σε μεγάλο βαθμό μοιράζει τα χρήματα στην τοπική και γενικότερη οικονομία της χώρας, σε αντίθεση με τα φωτοβολταικά που το μεγαλύτερο ποσό της επένδυσης είναι τα πάνελ και φεύγει αυτούσιο στο εξωτερικό. Έτσι αντί να παράγει πλούτο και να δίνει δουλειά, παράγει ζημιές για την ΔΕΗ και την Ελληνική οικονομία γενικότερα.
Έτσι φαίνεται καθαρά ότι πριν στραφούμε στην τεράστια σπατάλη χρήματος για τα φωτοβολταικά έπρεπε να εξαντλήσουμε άλλες μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα όπως η υδροηλεκτρική ενέργεια και κυρίως με μικρές μονάδες, οι οποίες δεν χρειάζονται χρόνο για την κατασκευή τους ούτε πολλά χρήματα και παρέχουν σταθερή ποσότητα και ποιότητα ρεύματος όλο το 24ωρο.
Η παραγωγή του ρεύματος με μικρές υδροηλεκτρικές μονάδες, υλοποιείται με μικρά κτίσματα σε μικρή απόσταση από το ποτάμι, τα οποία φιλοξενούν μερικές μικρές υδροηλεκτρικές γεννήτριες. Το κτίσμα αυτό που φιλοξενεί τις υδρογενήτριες μπορεί να δένει αρμονικά και αισθητικά με το περιβάλλον και κυρίως λίγα μέτρα πιο κάτω μπορεί να υπάρχει η επόμενη υδροηλεκτρική μονάδα με την ίδια ακριβώς παραγωγή ρεύματος. Το νερό δεν φθείρεται ούτε μολύνεται από τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Επίσης δεν γίνεται καμία αρνητική επέμβαση για το περιβάλλον.
Στον αντίποδα τα φωτοβολταικά πέρα από το πραγματικό ζημιογόνο κόστος επένδυσης, είναι επίσης εκτεθειμένα σε μια σειρά από κινδύνους, που πρέπει να λάβει σοβαρά υπ όψιν του ο ενδιαφερόμενος επενδυτής.
Π.χ. τα πάνελ είναι εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες που μέσα στα 20 περίπου χρόνια ζωής τους μπορεί να καταστραφούν από τι καιρικές συνθήκες όπως χαλάζι, παγετός. Τα στεγανά τους να διαβρωθούν από την ζέστη και τις συστολές διαστολές και νερό να προκαλέσει βλάβη. Ποντίκια να φάνε τα καλώδια. Υπάρχει ο κίνδυνος λόγο της μεγάλης ποσότητας μετάλλου και καλωδιώσεων να τραβήξουν κεραυνό.
Αλλά εκτός από τις βλάβες από τις καιρικές συνθήκες μπορούν να προκληθούν κακόβουλες βλάβες από ανθρώπους η να κλαπούν, μια και είναι εκτεθειμένα συνήθως στην ύπαιθρο.Όλα αυτά τα προβλήματα δεν υπάρχουν στα υδροηλεκτρικά έργα που προαναφέραμε.
Ας εκμεταλλευτούμε λοιπόν πρώτα τις ήπιες μορφές φθηνής και σταθερής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και μετά ας κοιτάξουμε πως θα πετάξουμε τα χρήματα μας έξω από την χώρα με ζημιογόνες επενδύσεις όπως αυτές των φωτοβολταικών.
El.gr, Σάββατο, 10 Μαρτίου 2012 (Φωτοβολταϊκά κέρδος ή ζημιά;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου