Οι μεν έμποροι του Κατάκολου μπορεί να ήσαν μικροέμποροι άρα μικρομεσαίοι αστοί ή μικροαστοί, και έτσι να εξηγείται ο αντεπαναστατικός τους κατήφορος, εμποδίζοντας τις "συνεπείς δυνάμεις" να απομονώσουν για μια ακόμη φορά την χώρα, αποκλείοντας το λιμάνι, ώστε να μην κατέβουν οι τουρίστες ενός μεγάλου κρουαζιερόπλοιου. Απλή λογική θα μου πείτε.
Τέλος πάντων το φαινόμενο της αντιδραστικής - αντεπαναστατικής συμπεριφοράς των μικροαστών το έχει αναλύσει ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλιάνωφ. Οπότε έστω και ήττημένο το κινημα ήταν δικαιωμένο, αφού δικαιολογείται η απώλεια μιας μάχης απο τα σχετικά επαναστατικά συγγράμματα.
Όμως εδώ συντροφισσα Αλεξάντρα - Αλέκα Βισαριόροβιτς Τσουκασβίλι έχουμε εργάτες της βαριάς βιομηχανίας.
Η καρδιά της εργατικής τάξης.
Αυτοί που δένουν νυχθημερόν το ατσάλι.
Είναι αυτοί, που φύσει και θέσει μπορουν να αντιληφθούν, ότι τα συμφέροντά τους τα εκφράζεις εσύ, η κεφαλή της πρωτοπορίας του εργατικού κινήματος.
Και ω της φρίκης, το ηττημένο συνδικάτο φέρει το όνομα του πρόωρα χαμένου συζύγου και συντρόφου σου στη ζωή και στον αγώνα.
Ευτυχώς όμως Αλέκα μου η ζωή έχει τη δική της νομοτέλεια, όχι τη δική σου.
Και οι άνθρωποι έκαναν το αυτονόητο. Ξωπέταξαν (όπως θάλεγες και συ) τους αυτόκλητους ηγέτες απο πάνω τους.
Την ώρα που το αστικό κράτος δεν έκανε τίποτε.
Την λύση των προβλήμάτων τους θα τι βρούνε μόνοι τους. Χωρίς "καθοδήγηση".
Κανείς δεν νομίζει ότι δεν έχουν αιτήματα ή προβλήματα. Αλλά όπως φάινεται απέκτησαν μυαλό και δική τους βούληση. Ή μάλλον πάντα είχαν αλλά αποφάσισαν να το διαχειριστούν μόνοι τους.
Νάναι τάχα η αντιδραση αυτή των εργατών της Χαλυβουργίας ένα σημάδι ότι οι πολίτες παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους; Μακριά από πάτρωνες και καθοδηγητές μακριά απο παραδοσιακές, φθαρμένες και διεφθαρμένες πολιτικές δυνάμεις.
Λέτε οι βιομηχανικοί εργάτες είναι η πρωτοπορία;
Σοβαρές καταγγελίες για «μισθοφόρους διαδηλωτές»
Νέα επίθεση κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ από το Σύλλογο Εργαζομένων στη Χαλυβουργία.
Οι Χαλυβουργοί του Βόλου επισημαίνουν πως η παραγωγική διαδικασία συνεχίστηκε απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα, παρά τις προχθεσινές κινητοποιήσεις του τοπικού Συνδικάτου, στη δύναμη του οποίου τοΣωματείο της Χαλυβουργίας δεν ανήκει και καταγγέλλουν ότι παραποιείται η αλήθεια όταν το «Μήτσος Παπαρήγας» μιλά για εκατοντάδες απεργούς όταν στην προχθεσινή 24ωρη απεργία η συμμετοχή δεν έφτασε ούτε διψήφιο ποσοστό.
«Πάνω σε ένα ισχυρό «ανάχωμα», αναφέρεται στην ανακοίνωσή τους- που το έχτισε η ατσάλινη θέληση των Χαλυβουργών του Βόλου και σύσσωμη η τοπική Κοινωνία που βρέθηκε στο πλευρό τους και τους ενίσχυσε ηθικά, αλλά και αγωνιστικά, συντρίφτηκαν οι πολιτικές επιδιώξεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, να αποκομίσουν κομματικά κέρδη, πάνω στο κουφάρι άλλης μιας ντόπιας βιομηχανίας.
Δυστυχώς για τους σχεδιαστές των.. .μεγάλων επαναστάσεων πάνω στο δράμα ολόκληρων εργατικών οικογενειών και μιας περιοχής που δίνει τη μάχη της επιβίωσης, για να μην υπάρξουν άλλη ΒΙΟΣΩΛ, ΚΟΝΤΙ, ΚΑΝΑΚΗΣ, ΒΜΤΕ, κ.ά, αυτές οι επιδιώξεις τους δεν τους βγήκαν.
Ούτε οι «στρατιές» των κομματικών...εφέδρων, που συνέρρευσαν από κάθε μεριά της Ελλάδας, έξω από τα δυό εργοστάσια της Χαλυβουργίας, ούτε το σύμφυρμα των κομματικών στελεχών τους (κάθε βαθμίδας και ιεραρχίας, που ξεκινούσε από την τοπική ΝΕ του ΚΚΕ και έφτανε ως τα υψηλότερα κοινοβουλευτικά δεκανίκια τους!), ούτε η μαθητιώσα νεολαία, που παρουσίασαν ως...εργατιά, μπόρεσαν να ανακόψουν την ισχυρότατη θέληση των εργαζόμενων της Χαλυβουργίας να μην παρασυρθούν από τις ντουντούκες τους, αλλά να υπερασπισθούν το ψωμί τους και το δικαίωμα αυτής της περιοχής να μη θρηνήσει άλλα εργοστασιακά κουφάρια.
Και όταν είδαν και απόειδαν, ότι και οι δυο κομματικές τους φιέστες(μέσα σε λίγες μόνο μέρες) δεν απέφεραν τα προσδοκώμενα, οι αγωνισταράδες του ΚΚΕ, κατέφυγαν -σε τι άλλο;- στη γνωστή τακτική της κατασυκοφάντησης, των ύβρεοον και των αήθων ανακοινώσεων, παρουσιάζοντας -κατά τα αλήστου μνήμης σταλινικά πρότυπα- κάθε μη... Κουκουέ, ως συνεργάτη των βιομηχάνων, εχθρό της εργατικήςτάξης, και άλλες τέτοιες παρωχημένες μπαρούφες, που βαρέθηκαν οι άνεργοι και τα θύματα της ισοπεδωτικής τακτικής τους, ακόμη και στους δικούς τους χώρους, να ακούν!
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο, το γεγονός, ότι ένας τέτοιος «επαναστάτης»τους, αφού εκπλήρωσε την κομματική εντολή του, και ξεδίπλωσε κατά την ημέρα της κηρυχθείσας 24ωρης απεργίας από το Συνδικάτο Μήτσος Παπαρήγας τα κομμουνιστικά λάβαρα έξω από τη Χαλυβουργία, εμποδίζοντας τους συναδέλφους να πιάσουν δουλειά, το απόγευμα ο ίδιος έσπασε την απεργία, πηγαίνοντας, στα μουλωχτά στη δουλίτσα του, για να μην στερήσει από τα δικά του παιδιά το.. .ψωμί τους! Το γνωστό, δηλαδή, «μπρος παιδιά, πίσω Χαρίλαε», και αυτή τη φορά σε όλο το μεγαλείο του! Με τη διαφορά, όμως, πως αυτή τη φορά τα«παιδιά» ξύπνησαν και δεν τρώνε πια κομμουνιστικά φούμαρα, αλλά δίνουν τη μάχη τους χωρίς χρώματα, χωρίς πατροναρίσματα και χωρίς «κομματικά αφεντικά» για να τους πληρώνουν τα χαμένα τους μεροκάματα.
Ελπίζουμε το πάθημα και η γενική κατακραυγή που ξεσήκωσαν μετά τους... λεονταρισμούς τους, να τους γίνει μάθημα. Εάν όχι, εμείς εδώ είμαστε για να τους απαντήσουμε ξανά, υπερασπιζόμενοιοι ίδιοι και για λογαριασμό μας τα δικά μας ζητήματα! Δυστυχώς για το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, η Χαλυβουργία του Βόλου δεν αποδεικνύεται «πεδίον δόξης λαμπρόν». Ας βρουν αλλού επιχειρησιακό χώρο για να μαζώξουν... κουκιά. Στο «ατσάλι» θα ξανασπάσουν τα μούτρα τους...»
Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα
Capital, Παρασκευή, 23 Μαρτίου 2012 (Επίθεση Χαλυβουργών κατά ΠΑΜΕ και ΚΚΕ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου