Το πληγωμένο θηρίο είναι πιο επικίνδυνο!

Παρ’ ότι έχουν περάσει 15 ημέρες από τις εκλογές, το προεκλογικό παραμύθι συνεχίζεται κανονικά. Οι «μαγκιές» του στυλ θα τους φωνάξουμε και θα τους πούμε «ακούστε να δείτε, δεν πάει άλλο και τα συζητάμε όλα από μηδενική βάση» συνεχίζονται ωσάν κανείς από τους κυβερνητικούς εταίρους να συναισθάνεται ότι τα περιθώρια  να πετύχουμε κάτι με τις κουβέντες, είναι ελάχιστα και με βασικότατη προϋπόθεση πως κάτι θα κάνουμε επιτέλους κι εμείς.

Επί 2,5 χρόνια κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους προσποιούμενοι πως εφαρμόζουμε  αυτά που έχουμε συμφωνήσει (προσοχή δεν λέω ότι αυτά που μας έχουν ζητήσει είναι σωστά και πως λύνουν το πρόβλημα μας αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα) και κάθε τόσο διαπιστώνεται ότι το πρόβλημα μας όχι απλά δεν βελτιώνεται αλλά αντίθετα επιδεινώνεται.

Ναι, να διεκδικήσουμε παράταση των χρονοδιαγραμμάτων αλλά κι εμείς δεν πρέπει να κλείσουμε ένα άχρηστο οργανισμό, να πουλήσουμε ένα κωλοκτήριο να δείξουμε τέλος πάντων ότι έχουμε αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών;

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να πουληθεί μια κρατική επιχείρηση και αυτόματα να μειωθεί ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων, να κλείσει μια  Δημοτική αναπτυξιακή επιχείρηση από τις εκατοντάδες που έχουν φτιάξει οι δήμοι απανταχού της χώρας και λειτουργούν χωρίς κανένα ουσιαστικά έλεγχο;

Μήπως είναι δύσκολο γιατί το πολιτικό σύστημα με τέτοιες αποφάσεις αποκόπτεται από την πελατειακή του βάση; 

Τώρα βρήκαμε και νέα καραμέλα. 

Πρέπει λέει να βάλουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το θέμα της ισότιμης  μεταχείρισης με Ιταλία και Ισπανία και να διεκδικήσουμε τα 50 δισ. της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, να μην πληρωθούν  από το Ελληνικό Δημόσιο αλλά  από τον ESM  κι έτσι να μειωθεί το χρέος κατά άλλα 50 δισ.

Αν δεν απατώμαι όμως ούτε  της Ισπανίας ούτε της Ιταλίας το χρέος έχει κουρευτεί κατά 110 δισ. όπως το δικό μας, όπως δεν έχει κουρευτεί ούτε της Πορτογαλίας ούτε της Ιρλανδίας.

Κι όμως, τόσο ο Μόντι όσο και ο Ολαντ μόλις γύρισαν από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής ανακοίνωσαν προγράμματα μείωσης του δημόσιου τομέα και προγράμματα απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων χωρίς  να έχουν αναλάβει κάποια υποχρέωση ή να έχουν υπογράψει κάποιο μνημόνιο.

Βλέπετε, αυτοί που πίσω τους έχουν  σοβαρές  και παραγωγικές οικονομίες το κάνουν από πριν, για να μη φθάσει να τους το επιβάλλει κάποιος τρίτος.

Εμείς όμως που ούτε οικονομία έχουμε, ούτε παράγουμε σπουδαία πράγματα και με ένα υπερτροφικό και αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα, σφυρίζουμε αδιάφορα ποντάροντας πως μέσα στο γενικό χαμό που υπάρχει αυτήν τη ώρα στην Ευρώπη θα τη σκαπουλάρουμε και πάλι.

Φευ, όμως, μέσα στην  Ευρωπαϊκή  αναμπουμπούλα, δεν αργεί να γίνει το κακό χωρίς καν να το καταλάβουμε και τότε πολλοί είναι αυτοί στην Ευρώπη που θα ανακουφιστούν και θα μας δώσουν κι ένα ρεγάλο για τις πρώτες δύσκολες ώρες!

Επομένως,  δεν υπάρχει χρόνος για άλλες καθυστερήσεις και είπα- ξείπα. Ας δώσουμε δείγματα γραφής και μετά βλέπουμε. Και προσοχή, δεν χρειάζεται να τεντώνουμε πολύ το σχοινί με τους Γερμανούς μην πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής και της ήττας Μέρκελ.

Βασίλης Στεφανακίδης
Πρώτο θέμα, Τετάρτη, 4 Ιουλίου 2012 (Το πληγωμένο θηρίο είναι πιο επικίνδυνο!)