Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, και εν τέλει δεν είναι η οικονομία… ανόητοι, είναι ο ζωτικός χώρος και η γερμανική Νέα Τάξη πραγμάτων.
Οι ιδιωτικοποιήσεις βασικών υποδομών της χώρας όπως λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι, αλλά και μια σειρά ορυκτών, πολύτιμων μετάλλων, περιλαμβανομένων και των αποθεμάτων λιγνίτη, αλλά και τα υπό εξερεύνηση κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αντιμετωπίζονται απλοϊκά, ύποπτα απλοϊκά, σαν μέρος των υποχρεώσεων των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.
Μόδα των τελευταίων ημερών είναι, μάλιστα, οι ιδιωτικοποιήσεις να παρουσιάζονται σε εθνικό επίπεδο ως απολύτου προτεραιότητας προκειμένου να μην υπάρξουν περαιτέρω χαράτσια και νέες περικοπές. Πρόκειται περί χονδροκομμένης προπαγάνδας. Και ενώ τέτοιες απόψεις διαχέονται στα μίντια, λείπει η πηγή των διαρροών, που παραμένει στο σκοτάδι.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι από το μνημόνιο 1 ακόμη οι υπάλληλοι της τρόικας και οι Ελληνες υπουργοί, διάδοχοι οικογενειών δωσιλόγων της προηγούμενης γερμανικής κατοχής, οι ευρισκόμενοι στα πιο κρίσιμα πόστα, οργάνωσαν κατά τέτοιον τρόπο την χρεοκοπία και την εν συνεχεία εκποίηση της Ελλάδας, που οι απεθνικοποιήσεις των υποδομών και των πόρων να συνοδεύουν την επίθεση στα εθνικό εισόδημα, συμπληρώνοντας το ένα το άλλο και όχι υποκαθιστώντας το.
Ακόμη και η συγκρότηση του Ταμείου για την τάχα Αξιοποίηση της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, των περίφημων Α.Ε. του Δημοσίου δηλαδή, που συγκροτήθηκε επί της εποχής του Κ. Σημίτη, έγινε με τέτοιον τρόπο που να διαφεύγει των ευθυνών στη Δικαιοσύνη και χωρίς η ηγεσία του να είναι υπόλογη σε ελληνικές επιλογές. Το κύριο μέρος, μάλιστα, των υποδομών του Δημοσίου (δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, δίκτυα αερίου, πετρελαίου, νερού, τυχερά παιχνίδια) αποδόθηκαν στο ταμείο. Χάθηκε, δηλαδή, σε μία και μόνον βραδιά ο έλεγχός τους από το ελληνικό κράτος που ήταν ιδιοκτήτης ή διαχειριστής τους.
Την 17η Νοεμβρίου 2011, επί πρωθυπουργίας του πρόθυμου των προθύμων, Λ. Παπαδήμου, οι συνήθεις επαγγελματίες επαναστάτες και υπερασπιστές των δικαίων του λαού έκαναν την καθιερωμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας τους στην αμερικανική πρεσβεία των Αθηνών. Η ειρωνεία και το γελοίον του πράγματος: Οι Έλληνες διαμαρτύρονταν στους Αμερικανούς, αδιευκρίνιστο γιατί, και οι Γερμανοί έβαζαν στο χέρι όλες τις υποδομές, τα δίκτυα και τα ορυκτά της Ελλάδας...
Για να γίνει κατανοητό τι συμβαίνει, θα πρέπει να φωτιστεί μια πραγματικότητα. Συχνά–πυκνά γίνονται αναφορές στην γεωπολιτική θέση της χώρας. Η θέση αυτή δεν είναι μια γενικότερη εικόνα στον γεωγραφικό χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ή της Μεσογείου. Είναι το σύνολο των λιμανιών, των αεροδρομίων, των τρένων, των δικτύων της Ελλάδας, σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο και πώς αυτός ο άλλος κόσμος μέσω Ελλάδας μπορεί να συνδεθεί στον άξονα Ανατολής και Δύσης ή Βορρά – Νότου. Αν οι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους αποκτήσουν τον έλεγχο όλων αυτών, ή των κυριότερων από αυτά, τότε θα έχουν την απόλυτη κυριαρχία στη βαλκανική.
Η «βαλκανοποίηση» της Ελλάδας, που τόσο πολλοί από τους ευρωπαϊστές- γερμανιστές στη χώρα μας και στα κέντρα αποφάσεων δεν κουράζονται να «πετροβολούν», θα προέλθει μέσα από την απεθνικοποίηση των υποδομών και των ορυκτών της χώρας, που προβλέπουν τα μνημόνια και λογίζονται ως ιδιωτικοποιήσεις.
Για να γίνει πρακτικά κατανοητό, ιδού ένα παράδειγμα: Στην εξέλιξη της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών, τεχνικός σύμβουλός –η παρουσία του Βερολίνου– είναι η εταιρεία του Λιμένα του Αμβούργου. Να σημειωθεί ότι τα βόρεια λιμάνια για την είσοδο στην Ευρώπη, τα έχει στο έδαφός της η Γερμανία. Τα νότια λιμάνια όμως που βλέπουν στον κόσμο μέσω Μεσογείου και στην Ανατολή, μέχρι την Κίνα, τα έχει στο έδαφός της η Ελλάδα. Αν η Γερμανία ελέγξει και τα λιμάνια της Ελλάδας, θα έχει τον έλεγχο στις κύριες εισόδους της Ευρώπης από Βορρά και Ανατολή.
Απλά πράγματα. Ομοίως στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων της Ελλάδας, τεχνικό σύμβουλο έχει εγκαταστήσει την πολύ γνωστή μας Λουφτχάνσα. Η συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία μετά την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και την ισχυροποίηση της Aegean, έχοντας εντάξει στο δίκτυό της τη δεύτερη όπως σωρεία άλλων εθνικών μέχρι πρότινος εθνικών αερομεταφορέων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, έχει ελέγξει και τις αερομεταφορές της Ελλάδας, αποκόβοντάς την ήδη από διεθνείς προορισμούς.
Στο ζήτημα, όμως, των αεροδρομίων η Γερμανία, μετά τους πολέμους στη Βαλκανική της δεκαετίας του ’90 και την αποδιοργάνωση της Σερβίας, έχει ελέγξει και τα περισσότερα αν όχι όλα τα αεροδρόμια των Βαλκανίων. Το σχέδιό της ολοκληρώνεται με τον έλεγχο των αεροδρομίων, άρα και του εναέριου χώρου της Ελλάδας. Και σε αυτό φταίνε και οι Αμερικανοί που έχουν επιτρέψει κάτι τέτοιο.
Με μια λέξη: μετά τις απεθνικοποιήσεις των υποδομών και των πόρων της Ελλάδας, την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας αποκτά η Γερμανία και την εντάσσει στον δικό της «ζωτικό χώρο». Οι τηλεπικοινωνίες (πρώην ΟΤΕ) έχουν προηγηθεί και η ενέργεια, με τα δίκτυα, τα φράγματα και τα αποθέματα λιγνίτη (ΔΕΗ) έπονται…
Μενέλαος Τασιόπουλος
Ας μιλήσουμε επιτέλους, Τρίτη, 17 Ιουλίου 2012 (Οι απεθνικοποιήσεις και η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας)
Οι ιδιωτικοποιήσεις βασικών υποδομών της χώρας όπως λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι, αλλά και μια σειρά ορυκτών, πολύτιμων μετάλλων, περιλαμβανομένων και των αποθεμάτων λιγνίτη, αλλά και τα υπό εξερεύνηση κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αντιμετωπίζονται απλοϊκά, ύποπτα απλοϊκά, σαν μέρος των υποχρεώσεων των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.
Μόδα των τελευταίων ημερών είναι, μάλιστα, οι ιδιωτικοποιήσεις να παρουσιάζονται σε εθνικό επίπεδο ως απολύτου προτεραιότητας προκειμένου να μην υπάρξουν περαιτέρω χαράτσια και νέες περικοπές. Πρόκειται περί χονδροκομμένης προπαγάνδας. Και ενώ τέτοιες απόψεις διαχέονται στα μίντια, λείπει η πηγή των διαρροών, που παραμένει στο σκοτάδι.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι από το μνημόνιο 1 ακόμη οι υπάλληλοι της τρόικας και οι Ελληνες υπουργοί, διάδοχοι οικογενειών δωσιλόγων της προηγούμενης γερμανικής κατοχής, οι ευρισκόμενοι στα πιο κρίσιμα πόστα, οργάνωσαν κατά τέτοιον τρόπο την χρεοκοπία και την εν συνεχεία εκποίηση της Ελλάδας, που οι απεθνικοποιήσεις των υποδομών και των πόρων να συνοδεύουν την επίθεση στα εθνικό εισόδημα, συμπληρώνοντας το ένα το άλλο και όχι υποκαθιστώντας το.
Ακόμη και η συγκρότηση του Ταμείου για την τάχα Αξιοποίηση της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, των περίφημων Α.Ε. του Δημοσίου δηλαδή, που συγκροτήθηκε επί της εποχής του Κ. Σημίτη, έγινε με τέτοιον τρόπο που να διαφεύγει των ευθυνών στη Δικαιοσύνη και χωρίς η ηγεσία του να είναι υπόλογη σε ελληνικές επιλογές. Το κύριο μέρος, μάλιστα, των υποδομών του Δημοσίου (δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, δίκτυα αερίου, πετρελαίου, νερού, τυχερά παιχνίδια) αποδόθηκαν στο ταμείο. Χάθηκε, δηλαδή, σε μία και μόνον βραδιά ο έλεγχός τους από το ελληνικό κράτος που ήταν ιδιοκτήτης ή διαχειριστής τους.
Την 17η Νοεμβρίου 2011, επί πρωθυπουργίας του πρόθυμου των προθύμων, Λ. Παπαδήμου, οι συνήθεις επαγγελματίες επαναστάτες και υπερασπιστές των δικαίων του λαού έκαναν την καθιερωμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας τους στην αμερικανική πρεσβεία των Αθηνών. Η ειρωνεία και το γελοίον του πράγματος: Οι Έλληνες διαμαρτύρονταν στους Αμερικανούς, αδιευκρίνιστο γιατί, και οι Γερμανοί έβαζαν στο χέρι όλες τις υποδομές, τα δίκτυα και τα ορυκτά της Ελλάδας...
Για να γίνει κατανοητό τι συμβαίνει, θα πρέπει να φωτιστεί μια πραγματικότητα. Συχνά–πυκνά γίνονται αναφορές στην γεωπολιτική θέση της χώρας. Η θέση αυτή δεν είναι μια γενικότερη εικόνα στον γεωγραφικό χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ή της Μεσογείου. Είναι το σύνολο των λιμανιών, των αεροδρομίων, των τρένων, των δικτύων της Ελλάδας, σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο και πώς αυτός ο άλλος κόσμος μέσω Ελλάδας μπορεί να συνδεθεί στον άξονα Ανατολής και Δύσης ή Βορρά – Νότου. Αν οι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους αποκτήσουν τον έλεγχο όλων αυτών, ή των κυριότερων από αυτά, τότε θα έχουν την απόλυτη κυριαρχία στη βαλκανική.
Η «βαλκανοποίηση» της Ελλάδας, που τόσο πολλοί από τους ευρωπαϊστές- γερμανιστές στη χώρα μας και στα κέντρα αποφάσεων δεν κουράζονται να «πετροβολούν», θα προέλθει μέσα από την απεθνικοποίηση των υποδομών και των ορυκτών της χώρας, που προβλέπουν τα μνημόνια και λογίζονται ως ιδιωτικοποιήσεις.
Για να γίνει πρακτικά κατανοητό, ιδού ένα παράδειγμα: Στην εξέλιξη της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών, τεχνικός σύμβουλός –η παρουσία του Βερολίνου– είναι η εταιρεία του Λιμένα του Αμβούργου. Να σημειωθεί ότι τα βόρεια λιμάνια για την είσοδο στην Ευρώπη, τα έχει στο έδαφός της η Γερμανία. Τα νότια λιμάνια όμως που βλέπουν στον κόσμο μέσω Μεσογείου και στην Ανατολή, μέχρι την Κίνα, τα έχει στο έδαφός της η Ελλάδα. Αν η Γερμανία ελέγξει και τα λιμάνια της Ελλάδας, θα έχει τον έλεγχο στις κύριες εισόδους της Ευρώπης από Βορρά και Ανατολή.
Απλά πράγματα. Ομοίως στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων της Ελλάδας, τεχνικό σύμβουλο έχει εγκαταστήσει την πολύ γνωστή μας Λουφτχάνσα. Η συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία μετά την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και την ισχυροποίηση της Aegean, έχοντας εντάξει στο δίκτυό της τη δεύτερη όπως σωρεία άλλων εθνικών μέχρι πρότινος εθνικών αερομεταφορέων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, έχει ελέγξει και τις αερομεταφορές της Ελλάδας, αποκόβοντάς την ήδη από διεθνείς προορισμούς.
Στο ζήτημα, όμως, των αεροδρομίων η Γερμανία, μετά τους πολέμους στη Βαλκανική της δεκαετίας του ’90 και την αποδιοργάνωση της Σερβίας, έχει ελέγξει και τα περισσότερα αν όχι όλα τα αεροδρόμια των Βαλκανίων. Το σχέδιό της ολοκληρώνεται με τον έλεγχο των αεροδρομίων, άρα και του εναέριου χώρου της Ελλάδας. Και σε αυτό φταίνε και οι Αμερικανοί που έχουν επιτρέψει κάτι τέτοιο.
Με μια λέξη: μετά τις απεθνικοποιήσεις των υποδομών και των πόρων της Ελλάδας, την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας αποκτά η Γερμανία και την εντάσσει στον δικό της «ζωτικό χώρο». Οι τηλεπικοινωνίες (πρώην ΟΤΕ) έχουν προηγηθεί και η ενέργεια, με τα δίκτυα, τα φράγματα και τα αποθέματα λιγνίτη (ΔΕΗ) έπονται…
Μενέλαος Τασιόπουλος
Ας μιλήσουμε επιτέλους, Τρίτη, 17 Ιουλίου 2012 (Οι απεθνικοποιήσεις και η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου