Ο Αχιλλέας μένει στη Θεσσαλονίκη και είχε την ατυχία να γυρίσει, τις προάλλες, σπίτι μετά από μια μέρα κουραστικής δουλειάς και να βρει το υπόγειο πλημμυρισμένο. Δώδεκα πόντοι νερό. Το πάτωμα καταστραμμένο, τα έπιπλα ο ίδιο, κάποιες ηλεκτρικές συσκευές, χαλιά κ.λπ.
Ταλαιπωρία απίστευτη για να βγάλεις το νερό με τη σφουγγαρίστρα. Αλλά, τουλάχιστον, ο Αχιλλέας είναι άνθρωπος προνοητικός. Είχε το σπίτι ασφαλισμένο για πλημμύρα
κι έτσι δεν τα έβαψε μαύρα –αφού είχε να περιμένει την αποζημίωση.
Βέβαια, το συμβόλαιο, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, είχε διάφορα ψιλά γράμματα, διάφορες εξαιρέσεις, αλλά –ευτυχώς- δεν «έπιαναν» τη δική του περίπτωση. Ετσι, προχώρησε η διαδικασία να πάρει την αποζημίωση: ήρθε ο πραγματογνώμονας, εκτίμησε τις ζημιές, πήρε προσφορές από επιπλοποιούς, από καταστήματα ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών, κ.ο.κ.
Όλα καλά. Όλα; Όχι όλα. Διότι, όταν όλα συμφωνήθηκαν και υπολογίστηκε το ποσό που είχε να παίρνει ο Αχιλλέας, η ασφαλιστική εταιρεία προχώρησε -από το πουθενά- σε ένα απίστευτο «κούρεμα». Κούρεψε το 23% του ποσού. Το ΦΠΑ, δηλαδή. Με άλλα λόγια, η ασφαλιστική δεχόταν να πληρώσει όλο το ποσό της ζημίας, όχι όμως το ΦΠΑ!
Όταν ο Αχιλλέας ρώτησε με ποια λογική η εταιρεία προχωρούσε στο περίεργο αυτό «κούρεμα», πήρε την εξής αδιανόητη απάντηση (προφορικά, βέβαια –σιγά μη του την έδιναν γραπτά):
Πού πάμε ωρέ κλεφτόπουλα;
Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης
Newsbomb, Παρασκευή, 26 Οκτωβρίου 2012 (Ανασφάλιστες «εξυπνάδες»)Βέβαια, το συμβόλαιο, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, είχε διάφορα ψιλά γράμματα, διάφορες εξαιρέσεις, αλλά –ευτυχώς- δεν «έπιαναν» τη δική του περίπτωση. Ετσι, προχώρησε η διαδικασία να πάρει την αποζημίωση: ήρθε ο πραγματογνώμονας, εκτίμησε τις ζημιές, πήρε προσφορές από επιπλοποιούς, από καταστήματα ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών, κ.ο.κ.
Όλα καλά. Όλα; Όχι όλα. Διότι, όταν όλα συμφωνήθηκαν και υπολογίστηκε το ποσό που είχε να παίρνει ο Αχιλλέας, η ασφαλιστική εταιρεία προχώρησε -από το πουθενά- σε ένα απίστευτο «κούρεμα». Κούρεψε το 23% του ποσού. Το ΦΠΑ, δηλαδή. Με άλλα λόγια, η ασφαλιστική δεχόταν να πληρώσει όλο το ποσό της ζημίας, όχι όμως το ΦΠΑ!
Όταν ο Αχιλλέας ρώτησε με ποια λογική η εταιρεία προχωρούσε στο περίεργο αυτό «κούρεμα», πήρε την εξής αδιανόητη απάντηση (προφορικά, βέβαια –σιγά μη του την έδιναν γραπτά):
- Μα αφού, κύριε Αχιλλέα, όλοι ξέρουμε πώς δουλεύει η αγορά. Θα πάτε στον επιπλοποιό, θα παραγγείλετε τα νέα σας έπιπλα, αυτός θα σας δώσει την τιμή χωρίς ΦΠΑ και θα σας ζητήσει να πληρώσετε 23% παραπάνω αν θέλετε απόδειξη. Εσείς δε θα έχετε κανένα λόγο να επιβαρυνθείτε με το επιπλέον ποσό, δε θα ζητήσετε απόδειξη και θα πληρώσετε το ποσό χωρίς ΦΠΑ. Αρα αυτό το ποσό –το αφορολόγητο- σας καταβάλλουμε κι εμείς!Απίστευτο; Το χειρότερο δεν είναι καν αυτό. Το χειρότερο είναι ότι δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση. Δεν είναι, δηλαδή, μια συγκεκριμένη «έξυπνη» επιχείρηση που βρήκε αυτό το κόλπο για να γλιτώσει χρήματα. Είναι κοινή πρακτική στην αγορά των εταιρειών που ασφαλίζουν σπίτια. Αυτό, τουλάχιστον, διαπίστωσε ο Αχιλλέας από μια πρόχειρη έρευνα στην αγορά της Θεσσαλονίκης. Ολοι έχουν υιοθετήσει το μοντέλο αυτό, για να «κουρεύουν» το ύψος των αποζημιώσεων που υποχρεούνται να δώσουν στους ασφαλισμένους, προτρέποντάς τους –ουσιαστικά- να φοροδιαφύγουν!
- Και πού το ξέρετε εσείς; απόρησε –έκπληκτος- ο Αχιλλέας. Πού ξέρετε αν εγώ θα επιλέξω τη φοροδιαφυγή; Και, βέβαια, ακόμη κι αν ήθελα εγώ να είμαι νομότυπος, εσείς με προτρέπετε να φοροδιαφύγω! Γιατί, αν δεν το κάνω, εσείς δε θα με έχετε αποζημιώσει για το συνολικό ποσό της ζημιάς μου, αλλά για 23% λιγότερο!
Πού πάμε ωρέ κλεφτόπουλα;
Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου