Οι συνθήκες της υπόθεσης χαρακτηρίζονται ακόμη θολές, ωστόσο, ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών ανέφερε πως πρόκειται «αναμφίβολα για εκτέλεση».
Η υπόθεση αναμένεται να ρίξει την σκιά της στις συνομιλίες που φαίνεται πως έχει αρχίσει η Άγκυρα με τους Κούρδους αυτονομιστές. Στη συγκέντρωση Κούρδων μπροστά στο Ινστιτούτο την Πέμπτη, τα συνθήματα που ακούγονταν στρέφονταν κατά της Τουρκίας.
Όπως ανέφερε αστυνομική πηγή στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι σοροί των τριών γυναικών βρέθηκαν κατά τις 2 τα ξημερώματα της Πέμπτης. Η υπόθεση «φαίνεται να παραπέμπει σε δολοφονία, αλλά οι έρευνες για να διαλευκανθούν οι συνθήκες αυτής της τραγωδίας είναι σε εξέλιξη» ανέφερε η πηγή.
Σύμφωνα με τον διευθυντή της ομοσπονδίας κουρδικών οργανώσεων στη Γαλλία Feyka, μία από τα θύματα ήταν η 32χρονη Φιντάν Ντογάν, που εργαζόταν στο ινστιτούτου και ήταν αντιπρόσωπος της «Κουρδικής Εθνοσυνέλευσης» (ΚNK), που εδρεύει στις Βρυξέλλες.
Βάσει των όσων αναφέρει η Feyka, το δεύτερο θύμα ήταν η Σακινέ Τζανσίζ, ένα από τα ιδρυτικά μέλη του PΚΚ και η τρίτη, η νεαρή ακτιβίστρια Λεϊλά Σοϊλεμέζ.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι τρεις γυναίκες βρίσκονταν μόνες τους στο Ινστιτούτο το μεσημέρι. Το απόγευμα, μέλος της κοινότητας προσπάθησε να μπει στο κτίριο, αλλά βρήκε τις πόρτες κλειδωμένες.
Αφού έγινε γνωστή η δολοφονία, μέλη της κουρδικής κοινότητας στο Παρίσι συγκεντρώθηκαν την Πέμπτη μπροστά από το Ινστιτούτο που βρέθηκαν νεκρές οι τρεις γυναίκες.
Το «μεγάλο όνομα» ανάμεσα στις νεκρές είναι η 54χρονη Σακινέ Τσανσίζ, γνωστή με το αντάρτικο ψευδώνυμο «Σάρα», συνιδρύτρια, μαζί με τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν και άλλους Κούρδους αυτονομιστές, του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) το 1978.
Η Τσανσίζ γεννήθηκε το 1958 στην επαρχία Ντέρσιμ (Τουνζελί) στη νοτιοανατολική Τουρκία. Ασχολήθηκε από έφηβη με το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα. Το 1978, σε ηλικία μόλις 20 ετών, συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΡΚΚ. Το 1979 συνελήφθη για πρώτη φορά. δικάστηκε, καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ντιγιαρμπακίρ όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια.
Μετά την αποφυλάκισή της βγήκε στην παρανομία και άρχισε να συμμετέχει στην πολιτική και ένοπλη δράση του ΡΚΚ ως «Σάρα». Απομακρύνθηκε από το αντάρτικο στις αρχές της δεκαετίας του '90, διότι κατήγγειλε τη δολοφονία του Μεχμέτ Σενέρ, ο οποίος ζητούσε επίμονα τον εκδημοκρατισμό του κόμματος και εκτελέστηκε το 1990 υπό μυστηριώδεις συνθήκες στο βόρειο Συρία, μαζί με τη γυναίκα του.
Η Σάρα πήγε πρώτα στην κοιλάδα Μπεκάα της Συρίας, όπου ασχολήθηκε με τον συντονισμό των τμημάτων γυναικών του ΡΚΚ και ύστερα εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη, δρώντας κυρίως στη Γερμανία όπου υπάρχουν οι μαζικότερες οργανώσεις Κούρδων μεταναστών.
Εθεωρείτο προστατευόμενη του Μουράτ Καραγιλάν, εκ των ηγετών της στρατιωτικής πτέρυγας του ΡΚΚ. Ωστόσο είχε σοβαρές στρατηγικές και τακτικές διαφωνίες με τον σημερινό ισχυρό άνδρα των Κούρδων ανταρτών της Τουρκίας, τον Φερμάν Χουσείν.
Παράλληλα είχε έρθει σε αντιπαράθεση για τα οικονομικά του κόμματος με τον υπεύθυνο του συγκεκριμένου τομέα, Ζουμπεγίρ Γιλμάζ.
Ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλ, που βρέθηκε στο σημείο, υποστήριξε πως «τρεις γυναίκες βρέθηκαν νεκρές, χωρίς αμφιβολία εκτελέστηκαν». Ο υπουργός διαβεβαίωσε τους παριστάμενους για την πρόθεση των γαλλικών αρχών «να κάνουν το παν ώστε να χυθεί φως».
TVXS, Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου 2013 (Δολοφονία τριών Κούρδων ακτιβιστριών στο Παρίσι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου