Το μεγάλο σκάνδαλο της ανίερης συμμαχίας που εξευτέλισαν τον κοινωνικό ιστό για χάρη των Τραπεζών

Το μέγα σκάνδαλο: To Ελληνικό Δημόσιο χορηγεί εγγυήσεις στις Τράπεζες για να δανειοδοτούνται με 1% απο την ΕΚΤ, και οι ίδιες Τράπεζες δανείζουν το Ελληνικό δημόσιο με επιτόκιο 4.8%.

Ο πρωθυπουργός της χώρας, Κώστας Καραμανλής, μας διαβεβαίωνε, ως Έλληνες πολίτες, τον Ιανουάριο του 2008, ότι με τα 25 δις τα οποία έδινε στις Τράπεζες, θα ενισχυθούν οι μικρομεσαίοι και όσοι έχουν ανάγκη κι όχι οι τράπεζες.

Βέβαια τα χρήματα τα πήραν οι Τράπεζες! Ελέγχθηκαν όμως ποτέ εάν τα χορηγήσαν στους μικρομεσαίους;;;

Το Νοέμβριο του 2008 η τότε κυβέρνηση Καραμανλή, με τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε από την κατάρρευση της Lehman Brothers στην Αμερική σε πλήρη εξέλιξη, θέλησε να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος, ούτως ώστε να μην υπάρξει καμιά επιβάρυνση στην πραγματική οικονομία από την επίπτωση της κρίσης στις διεθνείς χρηματαγορές.

Στις 11 Νοεμβρίου του 2008, έφερε στη Βουλή, προς συζήτηση, πρόταση για την παροχή στήριξης στις ελληνικές τράπεζες, 28 δις ευρώ, σε ρευστό και εγγυήσεις, με κρατική κάλυψη.

Που σημαίνει ότι στην περίπτωση κατά την οποίαν, οι τράπεζες δεν αποπληρώσουν τα δάνεια που θα πάρουν, στη βάση της αξιοποίησης των κρατικών εγγυήσεων, θα αποπληρωθούν τα χρέη από τον κρατικό προϋπολογισμό, απ` όλους μας δηλαδή.

Στο σχετικό νόμο τότε (Ν. 3723/ΦΕΚ 250-9/ΔΕΚ 2008) υπήρχε προαπαιτούμενο για τις εγγυήσεις αυτές ότι θα χρησιμοποιηθούν για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Αναφερόταν συγκεκριμένα ότι οι τράπεζες οφείλουν να χρησιμοποιούν το προϊόν των εγγυήσεων για χορήγηση δανείων , στεγαστικών και προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς (προνομιακούς) όρους.

Η διάταξη αυτή , περιοριστική για τις τράπεζες ως προς την διαχείριση των εγγυήσεων , κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε ευνοϊκή από την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών.

Διαδοχικές και απολύτως "τρομοκρατικές" είναι οι δηλώσεις των Ελλήνων τραπεζιτών περί της εξόδου της χώρας από το ευρώ και την επιστροφή της, στη δεκαετία του `50 για τους Έλληνες, αλλά συγχρόνως, συνεχής ήταν και είναι η υποστήριξη στις κυβερνήσεις Παπανδρέου αρχικά και Παπαδήμου-Βενιζέλου αργότερα.

Μάλιστα μέσα από τα «καθεστωτικά» ΜΜΕ και τα συγκροτήματα, τα οποία ελέγχουν οι τράπεζες, μέσω των «θαλασσοδανείων» που τους έχουν παραχωρήσει, και οι εκδότες και καναλάρχες αδυνατούν να αποπληρώσουν, διαχέεται ένα κλίμα συνεχούς τρομοκρατίας προς τους πολίτες, περί μονοδρόμου των “Μνημονίων” και αγωνίας για την επόμενη ημέρα, μετά τίς εκλογές της 17-06-2012.

Ας κάνουμε όμως απολύτως διαφανές, το τι ακριβώς συμβαίνει, τα κέρδη λοιπόν τα οποία «τζιράρουν» οι τραπεζίτες όλα αυτά τα χρόνια, και γιατί είχαν απολύτως συγκεκριμένο συμφέρον να «γκρεμίσουν» τον «Καραμανλισμό» και να διατηρούν με κάθε τρόπο και μέσο τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας τις πρακτικές Παπακωσταντίνου και Παπαδήμου-Βενιζέλου σε συνθήκες «θεωρητικής» χρεοκοπίας για την Ελλάδα.

Ο «Επιμηθέας» βρίσκεται στα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου και όχι μόνον, που κάθε τόσο από το υπουργείο Οικονομικών και τον ΟΔΗΧΧ, δημοπρατούνται για να καλύψουν άμεσες και έκτακτες ανάγκες του Δημοσίου.

Πληρωμές μισθών και συντάξεων , δαπάνες λειτουργίας, κ.λ.π

Τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου καλύπτονται κατά βάση από ελληνικές τράπεζες.

Και πως γίνεται αυτό (να καλύπτονται οικονομικά από τις εγχώριες Τράπεζες), αφού οι εγχώριες τράπεζες μας δηλώνουν σχεδόν χρεοκοπημένες , δεν μπορούν να δανείσουν επιχειρήσεις, ούτε να χρηματοδοτήσουν πλαφόν, και χρειάζονται μάλιστα συνεχείς ενέσεις ρευστότητας;

Με τί επιτόκιο αγοράζονται τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου από τις κατά τα άλλα «χρεοκοπημένες» Τράπεζες ;;;

Από την Άνοιξη του 2010, μαζί δηλαδή με την υπογραφή από τον Παπακωσταντίνου του «Μνημονίου 1», αρχίζει και το μεγάλο «πλιάτσικο» για τους Έλληνες τραπεζίτες μέσα από κρατικές εγγυήσεις, χωρίς όρους, τους οποίους παρεχώρησε το ΠΑΣΟΚ.

Μιλάμε για εγγυήσεις οι οποίες, από τότε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011, έφθασαν το αστρονομικό ποσό των 144 δις ευρώ.
Συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου- Παπαδήμου, με υπουργούς Οικονομικών τους Παπακωσταντίνου και Βενιζέλο, πέρασαν έξι (6) νόμους από το Κοινοβούλιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων προς τις ελληνικές τράπεζες.

-Ν.3845 ΦΕΚ65 6 ΜΑΙ 2010 - 15 δις ευρώ
-Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21 ΙΟΥΛ 2010 - 10 δις ευρώ
-Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010 -25 δις ευρώ
-Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011 -30 δις ευρώ
-Πρ Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011- 30 δις ευρώ
-Ν. 4031 ΦΕΚ 256 - 9 ΔΕΚ 2011 – 30 δις ευρώ

Το σύνολο του ποσού που παραχωρήθηκε στις τράπεζες από το Μάιο του 2010, μέχρι το Δεκέμβριο του 2011, φθάνει τα 140 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίσουμε τα 23 δισ. ευρώ, που έχουν απομείνει ως υπόλοιπο, από τη κυβέρνηση της Ν.Δ

Τα ποσά αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για να στηριχθεί η πραγματική οικονομία, οι μικρομεσαίοι, οι επιχειρήσεις, η πραγματική οικονομία ως είχαν εκ του νόμου υποχρέωση, αλλά για να χρηματοδοτηθούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου.

Η διαδικασία είναι να καταθέτουν οι ελληνικές τράπεζες στην ΕΚΤ, τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου, και αυτή να τις επαναχρηματοδοτεί με αντίστοιχα ποσά.

Το επιτόκιο της ΕΚΤ προς τις τράπεζες είναι 1%. Το επιτόκιο που δανείζουν οι ελληνικές τράπεζες το ελληνικό δημόσιο κατά μέσο όρο είναι 4,8%. Δηλαδή 3,8% παραπάνω επιτόκιο δανείζουν από αυτό που δανείζονται.

Εδώ βρίσκεται και το μεγάλο σκάνδαλο υπέρ των τραπεζών.

Το Ελληνικό Δημόσιο χορηγεί εγγυήσεις στις Τράπεζες για να δανειοδοτούνται με 1% απο την ΕΚΤ, και οι ίδιες Τράπεζες δανείζουν το Ελληνικό δημόσιο με επιτόκιο 4.8%.

Δηλαδή με χρήματα του Ελληνικού κράτους αισχροκερδούν εις βάρος του, χωρίς κανείς από τούς πολιτικούς μας να μιλήσει και να καταγγείλει ποτέ και τίποτα. Τα 140 δισ. ευρώ αν δεν αποπληρωθούν από τις τράπεζες στην ΕΚΤ, τα πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος.
Κανένα ουσιαστικό «κέρδος», από την παροχή εγγυήσεων του Ελληνικού δημοσίου προς τις Τράπεζες, η πραγματική οικονομία (νοικοκυριά, επιχειρήσεις) δεν έχουν. Το ελληνικό δημόσιο δανείζεται ακριβά από τις τράπεζες, οι οποίες κερδοσκοπούν αξιοποιώντας τις συνθήκες χρεοκοπίας της χώρας.

Το “πάρτυ” συνεχίζεται έως και σήμερα, εμπαίζοντας με τον χειρότερο τρόπο οι Τραπεζίτες και οι "μνημονιακοί" πολιτικοί, τον Ελληνικό λαό .

Το έγκλημα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, συνεχίσθηκε και με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Λ. Παπαδήμο.

Βέβαια υπήρχε και η σχετική "κόντρα" για τις τράπεζες, μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Ε. Βενιζέλου. Αφορά κυρίως το θέμα των τραπεζών και πως θα είναι μετά το κούρεμα, ή καλύτερα ποιος εκπροσωπούσε καλύτερα ή πληρέστερα, τα συμφέροντα των Τραπεζιτών.

Όσο και αν φαίνεται απίστευτο και κυνικό, οι τράπεζες ήταν στο επίκεντρο του παιχνιδιού που “παιζόταν” μεταξύ Παπανδρέου και Βενιζέλου.

Αρχικά στο ΠΑΣΟΚ υπήρχε η γραμμή ότι η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει με νέες κοινές μετοχές, το οποίο μεταφράζεται με κρατικό έλεγχο στις τράπεζες.

Αυτή φαινόταν να είναι η αμετακίνητη θέση του Γ. Παπανδρέου, όχι όμως και η θέση του Ε. Βενιζέλου.

Πλέον ο τέως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, πίστευε και πιστεύει ακράδαντα, ότι αυτή δεν είναι η καλύτερη λύση. Πιστεύει ότι οι διοικήσεις των τραπεζών πρέπει να είναι αυτές, οι οποίες, θα εξακολουθούν να έχουν τον έλεγχο των Τραπεζών και όχι το Δημόσιο.

Ο … «σοσιαλιστής» Ε. Βενιζέλος !!!

Το σενάριο ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, προβλέπει έκδοση μετοχών χωρίς δικαίωμα ψήφου, που πολύ απλά σημαίνει πως το Δημόσιο δεν θα αποκτήσει κοινές μετοχές επομένως δεν θα μετέχει στις διοικήσεις των Τραπεζών τις οποίες ουσιαστικά και κυριολεκτικά “έσωσε” από χρεοκοπία.

Η θέση της τρόικας είναι να εκδοθούν μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου, και ο Ε.Βενιζέλος στη Βουλή μίλησε για ανακεφαλαιοποιήσεις με κοινές μετοχές άνευ ψήφου και να πάρει ως αντάλλαγμα το Δημόσιο υψηλή σταθερή ετήσια απόδοση από τις μετοχές άνευ ψήφου ή τις ομολογίες που θα λάβει εγγύηση.

Ο Ε. Βενιζέλος, ό “τραγικός” άνθρωπος, στην θέση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργός των Οικονομικών, θεματοφύλαξ του Δημοσίου συμφέροντος υπεστήριζε και εξακολουθεί να υποστηρίζει, το “δίκαιο” των Τραπεζιτών με “χρήματα” του Ελληνικού δημοσίου.

Ο νύν πρόεδρος του νέου Γαλλικού κόμματος των Τραπεζιτών!!!

Ο δέ άλλος Εθνικός σωτήρ ΓΑΠ, δηλώνει στίς 18 Οκτώμβρη 2011:

«Οι τράπεζες, αντί για τους πολίτες θα πληρώσουν το κόστος της διαγραφής του χρέους….», είπε και ελάλησε, μιλώντας έτσι για μια πιο “δίκαιη”, κατανομή του βάρους του χρέους ".

Τέτοια και τόση κοροϊδία !!!

Οι Ελληνικές τράπεζες (το ποιες είναι μη ανακοινώσιμο ως φαίνεται), θα λάβουν τα πρώτα 18 δισ. ευρώ από το δάνειο που παίρνει η χώρα για την ανακεφαλαιοποίησή τους, την Παρασκευή (25-05-2012) ή την Δευτέρα, δήλωσε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος, κατά τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.

«Πολλά ακούγονται για τις τράπεζες», παρατήρησε ο Παπούλιας, για να απαντήσει ο Προβόπουλος, «Σε μία περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας είναι σημαντικό να διατίθενται 18 δισ. ευρώ στις τράπεζες».

Ειδικά για τους τραπεζίτες, είναι «πάρα πολύ» σημαντικό. Εδώ τα σχόλια περιττεύουν.!!!

Ομως τα παράδοξα δεν σταματούν εδώ και βέβαια η θρασύτητα ξεχειλίζει, μη υπάρχοντος ενός κράτους οργανωμένου με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά με όρους “Τραπεζικής δικαιοσύνης”, δηλ το Τραπεζικό δίκαιο ή το μεταφραζόμενο με τραπεζικούς όρους, κοινωνικά άδικο, σε δίκαιο των Τραπεζιτών.

Δυστυχώς τα περιβόητα «Τραπεζικά κριτήρια», αναγορεύθηκαν σε “κανόνες δικαίου” και ορθής συναλλαγής, από τούς Τραπεζίτες, την στιγμή κατά την οποίαν άπαντες γνωρίζουμε ότι εξυπηρετούν μονοσήμαντα τα στενά ανάλγητα τοκογλυφικά συμφέροντα των Τραπεζών.

Επί αυτής της διαδικασίας ουδείς έλεγχος διενεργείται από κανένα όργανο της πολιτείας, πολύ δε περισσότερο από τον … ιδιωτικό Τραπεζικό οργανισμό, υπό την επωνυμία Τράπεζα της Ελλάδος, αγνώστων ιδιοκτητών, η οποία θεωρητικά και κατά νόμον, έχει μέρος της αποστολής της, την προστασία των χρηστών συναλλακτικών ηθών.

Σήμερα οι Τραπεζίτες με επίκληση διαφόρων οικονομικο-τεχνικών “τεχνασμάτων”, “ανεβάζουν” άνευ ουδεμίας προειδοποιήσεως των “πελατών-υποζυγίων”, τα επιτόκια δανείων, καρτών, καταναλωτικών δανείων και επιχειρηματικών δανείων, σε ύψη, τα οποία προσεγγίζουν ευθέως τα όρια της παράνομης τοκογλυφίας, άνευ ουδενός κρατικού ελέγχου, δια το νόμιμον, ή το “επαχθές” της αυξήσεως, εν καιρώ “κρίσης”.

Μία κοινωνία έρμαιο των συμφερόντων των Τραπεζιτών, και η οποία εξηναγκάσθη σε βίαιη φτωχοποίηση και χρεοκοπία, εξ αιτίας της “χρεοκοπίας” κάποιων Τραπεζιτών, τούς οποίους έσπευσε ασθμαίνως το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα να διασώσει και να ανατάξει.

Προβάλλοντας αυτό το πολιτικά υποτελές σύστημα, την χρεοκοπία της χώρας ώς επίφαση-επιχείρημα και δικαιολογία, δημιουργώντας προπέτασμα “καπνού” το Δημόσιο χρέος, ουσιαστικά έδινε "νύν υπέρ πάντων αγώνα", για να καλύψει την πραγματική χρεοκοπία, η οποία αφορούσε κάποιους Τραπεζίτες.

Σήμερα δεν υφίσταται άραγε αναγκαιότητα συγχωνεύσεων και Τραπεζικών "deals" ή πλέον υπάρχει "χρήμα" και επομένως δεν υφίσταται η "ανάγκη" συγχωνεύσεων ;;;

Τα τελευταία χρόνια οι Τραπεζίτες μέσω των δανειακών συμβάσεων τίς οποίες συνήψε η χώρα, “πήραν” περί τα 200 δισ, ώς δάνεια έναντι μελλοντικής παραχωρήσεως μετοχών των δανειοδοτημένων Τραπεζών.

Για «μυστικά κονδύλια» ύψους 100 δισ. ευρώ που θα δοθούν επιπλέον στις ελληνικές τράπεζες, κάνει λόγο το σημερινό δημοσίευμα των Financial Times.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας, με τη μυστική συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα εξασφαλίσει επείγουσα ρευστότητα προς τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο που “ασφυκτιά”.

Ποιός λοιπόν είναι υπό χρεοκοπία και ποιος δανείζεται και για ποιόν ;;;

«Εάν η Ελλάδα έφευγε από την Ευρωζώνη, η πιο πιθανή αιτία θα ήταν η απόφαση της ΕΚΤ να τραβήξει την πρίζα της παροχής χρηματοδότησης προς τις Τράπεζες» γράφει το άρθρο των Financial Times.

Νά γιατί ολόκληρο το "σύστημα" έχει αποδοθεί σε αγώνα να πείσουν τον Ελληνικό λαό περί του αντιθέτου.

Όπως τονίζει το δημοσίευμα, το πρόγραμμα, που διαφέρει από την κανονική παροχή ρευστότητας προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες που δίνει η ΕΚΤ, έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση της Ιρλανδίας και εσχάτως της Ελλάδας.

«Δίνει στην ΕΚΤ, η οποία, έχει τον τελικό έλεγχο, επί της δυνατότητας αυτής, την δύναμη να καθορίσει τη μοίρα ολόκληρων κρατών» αναφέρουν οι FT.
Όχι μόνον έλεγαν ψέματα, όταν διέρρεαν ότι η ΕΚΤ μας βάζει περιορισμούς και δεν μας δανείζει πια, αλλά αποδεικνύεται ότι αντίθετα, η ΕΚΤ τώρα, μας αύξησε επιπλέον και το όριο δανεισμού "από το παράθυρο" (ELA), το οποίο υποτίθεται μας έκλεισε.

Είναι το "παράθυρο" ELA με το οποίο η Τράπεζα της Ελλάδος επιτρέπεται να δανείζει απευθείας τις ελληνικές τράπεζες. Το όριο δανεισμού, το αύξησε μάλιστα η ΕΚΤ κατά 10 δις ευρώ, φθάνοντάς το στα 100 δις ευρώ συνολικά.

Ας σημειωθεί, ότι από τα 90 δις ευρώ πριν και τώρα 100 δις ευρώ, έχουν αντληθεί περί τα 50- 60 δις ευρώ, όλους αυτούς τους μήνες που ο μηχανισμός ELA έχει χρησιμοποιηθεί!!!

Το όριο δανεισμού από το ELA, αυξήθηκε με στόχο να αξιοποιηθούν ως "εγγυήσεις" για δάνειο, τα λιγότερα καλής ποιότητας δάνεια των τράπεζών.

Έτσι ώστε να μπορούν να "πάρουν", επιπλέον δάνεια 10 δις ευρώ.

Πόσα ψέματα μπορεί να λένε λοιπόν ακόμα και στις αγορές, σε ανθρώπους που γνωρίζουν; Όπως φαίνεται πάρα πολλά.

Έχουν καταντήσει “γελοίοι”, με όλα αυτά τα “παιχνιδάκια” και τις “διαρροές”, όπως αυτή με το δανεισμό από τις τράπεζες που έγινε μέσω Ολλανδίας, με στόχο να προκαλέσουν πλήθος προβλημάτων και κλίμα τρομοκρατίας στη χώρα.

Τέλος σημειώνεται ότι την αύξηση του ορίου δανεισμού των ελληνικών τραπεζών μέσω ELA, την αναφέρουν και οι αναλυτές της JP Morgan, σε τελευταία ενημέρωσή τους, ενώ σχετική αναφορά γίνεται και από τις σελίδες των Financial Times.

Και όλα αυτά συμβαίνουν με την πεποίθηση από μια απίθανη πολιτικά συμμαχία, α-δέξιων δεξιών και Σοσιαλ(η)στών, που αισθάνονται ότι όλοι εμείς δεν τα αντιλαμβανόμαστε!

Γιατί ακόμη και μετά από όλα αυτά, βρίσκονται έξω από τη φυλακή!

Ο Ελληνικός λαός όχι απλά τα αντιλαμβάνεται, αλλά έχει πάρει πτυχίο στα Οικονομικά, προκειμένου να καταλάβει τις απίστευτες σε έκταση απάτες εναντίον του!
Κατοχικά νέα, Σάββατο, 26 Μαΐου 2012 (Το μεγάλο σκάνδαλο της ανίερης συμμαχίας που εξευτέλισαν τον κοινωνικό ιστό για χάρη των Τραπεζών)