Πέτρος Ἀραπάκης

Τόν βλέπετε αὐτόν τόν προδότη, μέ τά τσίγκινα στολίδια στό στῆθος καί τίς κορδελίτσες;
Εἶναι αὐτὸς ποὺ τὰ ἔκανε πλακάκια μὲ τοὺς Ἀμερικανούς,μέσῳ μίας ἐμετικῆς, κρυφῆς διπλωματίας, γιὰ νὰ μὴν ἐμπλακοῦμε, ὡς μητροπολιτικὴ Ἑλλάς, στὶς ἐπιχειρήσεις ἀποκρούσεως τῆς εἰσβολῆς τῶν Τούρκων στὴν Κύπρο…

• Εἶναι αὐτὸς ποὺ γύρισε τὰ ὑποβρύχια πίσω…
• Εἶναι αὐτὸς ποὺ γύρισε τὸ Ο/Γ ῬΕΘΥΜΝΟ πίσω….
• Εἶναι αὐτὸς ποὺ μὲ τὰ συνεταιράκια του, τὸν Μπονάνο καὶ τὸν Παπανικολάου, φρόντισαν νὰ μὴν ἀποτύχουν οἱ Τοῦρκοι…
• Εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔδωσε τὸ πράσινο φῶς γιὰ γὴν ἔλευση Καραμανλῆ, συμφωνῶντας μὲ τὸν Ἀβέρωφ…

Κι ἐὰν νομίζετε ὅτι τὸ «κουσοῦρι» νὰ κάνῃ κρυφὲς συμφωνίες μὲ τοὺς Ἀμερικανοὺς φάνηκε τὸ 1974, κάνετε λάθος…


Ἔγινε καὶ πιὸ πρίν, ὅπως μοῦ θυμίζει ὁ φίλος μου καὶ ἐξαιρετικὸς ἱστορικὸς ἐρευνητής, Μᾶνος Χατζηδάκης….

Διαβᾶστε:

«Καὶ μία προδοσία τοῦ Ἀραπάκη, ποὺ προηγήθηκε τοῦ Κυπριακοῦ…
Ὡς γνωστὸν στὶς 22 Νοεμβρίου 1973 ὁ Παπαδόπουλος εἶπε στὶς ΗΠΑ «Ὄχι στὴν χρήση τῶν βάσεων» κατὰ τὸν πόλεμο τοῦ Γιὸμ Κιποῦρ»
Παρὰ τὸ ὑπερήφανο «ΟΧΙ» Παπαδοπούλου-Μαρκεζίνη, οἱ Ἀμερικανοὶ βρῆκαν τὸν ἄνθρωπο «νὰ τοὺς κάνῃ τὴν δουλειά». Ἐπρόκειτο γιά τόν Ἀρχηγό Ναυτικοῦ Πέτρο Ἀραπάκη!…
Ὁ Π. Ἀραπάκης εἶχε γίνει Ἀρχηγός Ναυτικοῦ, ἀμέσως μετά τήν ἀπόπειρα ἀνταρσίας στὸ Ναυτικό. Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος δέν τοῦ εἶχε καμμία ἀπολύτως ἐμπιστοσύνη. Κι ἦταν ἀποφασισμένος νά τόν ἀντικαταστήση πολὺ σύντομα. Στήν πρώτη συνάντησί του μέ τόν Σπ. Μαρκεζίνη, ὁ Πρόεδρος τοῦ εἶπε ξεκάθαρα ὅτι ἀναγκάσθηκε νά τοποθετήση: «… εἰς ἀνωτάτας θέσεις ὄχι πράγματι ἀξίους νά ἀνταποκριθοῦν εἰς τήν νέαν τους ἀποστολήν. Αὐτό θά ἦτο δυνατόν νά συνδεθῆ ἰδίως μέ τόν προοριζόμενον διά τήν θέσιν τοῦ Ἀρχηγοῦ τοῦ Ναυτικοῦ!» («Ἀναμνήσεις 1972-1974» σελ. 164)
Καί δικαιώθηκε!
Διότι ὁ Π. Ἀραπάκης τόλμησε νὰ παρακάμψῃ καὶ παρακούσῃ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καί τῆς Κυβερνήσεως. Καὶ νὰ ὑπακούσῃ στὶς ἐπιταγὲς τῶν Ἀμερικανῶν!…
Ὁ ἴδιος μὲ περισσὸ θράσος ὁμολογεῖ:

«Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1973, ἔλαβα μέρος στό Τρίτο Διεθνές Συμπόσιο Θαλάσσιας ἰσχύος (3rd International Seapower Symposium, στό Νιούπορτ Ρόντ Ἄϊλαντ…
Στίς ἐργασίες ἔλαβε μέρος… καί ὁ CNO (ἀρχηγός τοῦ Ναυτικοῦ τῶν ΗΠΑ) ναύαρχος Ζούμγουολτ, τόν ὁποῖο γνώριζα ἀπό τίς ἐπισκέψεις του στὴν Ἑλλάδα καί τήν Ἰταλία. Ὁ Ζούμγουολτ -ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς συζητήσεις ποὺ εἴχαμε, στά πλαίσια τοῦ προγράμματος- ζήτησε ἰδιαιτέρως νά συζητήσουμε ἕνα σοβαρό θέμα. Ἦταν φανερό ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ τὴν χρησιμοποίησι τῆς βάσεως τῆς Σούδας ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ Ναυτικό, τὸν 6ο Στόλο, μετὰ τὶς πρόσφατες δηλώσεις ἀπὸ ἑλληνικῆς πλευρᾶς, περὶ τοῦ ἀντιθέτου. Μᾶς διέθεσαν μίαν αἴθουσα γιά τήν συνάντηση αὐτή, ὁ Ζούμγουολτ μέ τόν γραμματέα του κι ἐγώ μόνος μου. Μέ διακατεῖχαν πολλές σκέψεις. Κυρίως μέ ἀπησχόλησε ἡ ἀπαγορευτική ἀπόφασις, τήν ὁποία εἶχε λάβει ἡ ἑλληνική κυβέρνησις, χωρίς νά συμβουλευτῇ ὁποιονδήποτε ἀρμόδιο, κυρίως τὸν ἀρχηγὸ τοῦ Ναυτικοῦ (sic)… Τὸ γεγονὸς αὐτό μὲ εἶχε βάλει σέ σκέψεις πρωταρχικά, γιατὶ πίστευα ὅτι ἔπρεπε οἱ ὑφιστάμενες συμφωνίες νὰ εἶναι σεβαστές, ὅτι ἀπαιτοῦμε κι ἐμεῖς ἀπό τούς ἄλλους. Τό σοβαρότερο ὅμως ὅλων δέν εἶναι γνωστό, ὅτι δηλαδή τό τεράστιο ἀμερικανικό ὁπλοστάσιο πού ἦταν ἀποθηκευμένο στήν Σούδα, βρισκόταν στά χέρια τοῦ ἑλληνικοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ… Οἱ σκέψεις αὐτές μέ ὤθησαν νά ἀναλάβω τήν εὐθύνη μιᾶς ἐνέργειας ἀντίθετης πρός τήν ἀπόφαση τῆς κυβερνήσεως. Ὅταν ἄρχισε ἡ συζήτηση, ὁ Ζούμγουολτ μοῦ παρουσίασε τίς ἀνησυχίες τῆς ἀμερικανικῆς κυβερνήσεως… Ἀναγκάστηκα τότε νά τοῦ πῶ ὅτι ἀδίκως ἀνησυχοῦν… Τόν διαβεβαίωσα μάλιστα ὅτι μποροῦσε νά ἐξακολουθήσῃ νά χρησιμοποιῇ τήν βάσον τῆς Σούδας, τήν ὁποία ἔπρεπε νά ἐξοπλίσῃ ὅσο μποροῦσε περισσότερο, πρᾶγμα πού ἔγινε». («Τό τέλος τῆς σιωπῆς» σελ. 93-95)

Ἡ πραξικοπηματικὴ ἐνέργεια Ἀραπάκη δὲν ἔχει προηγούμενο!
Ὁ Ἀρχηγός Ναυτικοῦ παράκουσε ρητὴ ἐντολὴ τοῦ Ἀνωτάτου Ἄρχοντος καί τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Χώρας. Προέβη σέ «ἐνέργεια ἀντίθετη» πρὸς τὴν πολιτειακὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία.
Ἦλθε σέὲ συναλλαγὴ μὲ ξένη δύναμιν, ἐναντίον τῆς «ἀπαγορευτικῆς ἀποφάσεως» τῆς Χώρας του. Καί παρεχώρησε χρῆσιν ἐθνικοῦ ἐδάφους, ἐν ἀγνοίᾳ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως!
Ἔτσι, ἐνῶ Γ. Παπαδόπουλος καί Σπ. Μαρκεζίνης ἀπέρριψαν τό αἴτημα γιά χρῆσιν τῶν βάσεων, βρῆκαν ὡς «δούρειο ἵππο» τόν Π. Ἀραπάκη γιά νά χρησιμοποιοῦν τήν Σούδα!…
Κατόπιν αὐτῶν, ἀναρωτιόταν ὁ Σπ. Μαρκεζίνης:

«Μετά τήν προσωρινή διακοπή τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων στήν Μέση Ἀνατολή, περιῆλθε εἰς γνῶσιν μου εὐχαριστήριο μήνυμα τοῦ Διοικητοῦ τῶν Ἀμεριακανικῶν Δυνάμεων. Δέν ἐγνώριζα γιὰ ποιὸν λόγο οἱ Ἀμερικανοὶ εὐχαριστοῦσαν τήν Ἑλλάδα…» («Συγχρ. Πολ. Ἱστ. τῆς Ἑλλάδος» Τόμος Τρίτος σελ. 210)

Γιὰ νὰ λάβῃ τὴν θρασυτάτη ἀπάντησιν τοῦ Ἀραπάκη:

«Ἔτσι λύεται καὶ ἡ ἀπορία πού ἐκφράζει ὁ Μαρκεζίνης στὸ βιβλίο του…» (ὄ.π. σελ. 95)

Ὅτι δηλαδή εἶχε διαπράξει «ἐσχάτη – προδοσία» παρακούοντας ρητὲς ἐντολὲς Προέδρου καί Πρωθυπουργοῦ ὑπέρ ξένης δυνάμεως!…
Ὁ ρόλος τοῦ Π. Ἀραπάκη ἔγινε ἐμφανὴς λίγο ἀργότερα:
– Ὑπῆρξε συνεργός τῆς ἀνατροπῆς Παπαδοπούλου – Μαρκεζίνη στίς 25-11-1973.
– Ὑπῆρξε ὁ μόνος πού διετηρήθη ὡς Ἀρχηγός Ναυτικοῦ ἀπὸ τὸ καθεστώς Δ. Ἰωαννίδη (ἐνῶ ὁ Γ. Παπαδόπουλος σκόπευε νὰ τὸν ἀντικαταστήσῃ ἄμεσα).
– Ὑπῆρξε ἀπὸ τοὺς κυρίους συντελεστὲς τῆς τραγωδίας τῆς Κύπρου καί τῆς «μεταπολιτεύσεως» τὸν Ἰούλιο 1974. Τά ἀνωτέρω ἐξηγοῦν πλήρως καὶ τὴν τότε στάσιν του…”

ΕΙΠΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ;;;;;;;;

Δημητριάδης Κωνσταντῖνος
Φιλονόη, Παρασκευή, 15 Αυγούστου 2014 (Πέτρος Αραπάκης)