Ο Μύθος της “Ψωροκώσταινας”

Διαθέτει η χώρα πλουτοπαραγωγικές πηγές ή σημαντικά αποθέματα ορυκτού πλούτου που θα της επιτρέψει να έχει σημαντικό πλεονέκτημα για την παραγωγική βιομηχανικών και καταναλωτικών προϊόντων άρα οικονομικών πόρων;

Μπορεί η χώρα να εξασφαλίζει επάρκεια στα είδη διατροφής πρώτα για τις εσωτερικές ανάγκες της, εκμεταλλευόμενη τις γεωργικές περιοχές της, και ταυτόχρονα να παράγει πλεόνασμα για εξωτερικό εμπόριο;
 

Ενεργειακά η χώρα αξιοποιώντας τον υπόγειο πλούτο της και τις δυνατότητες που απλόχερα της δίνει το κλίμα της ως προς την αξιοποίηση δηλαδή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας θα μπορούσε να καλύπτει σε ικανοποιητικό βαθμό τις εσωτερικές της ανάγκες;
 

Είναι φιλολογικού περιεχομένου ή επιστημονικά ορθές, οι μελέτες που δίνουν πλούσια πιθανά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη του Ηροδότου νότια της Κρήτης αλλά και στο Ιόνιο Πέλαγος;

 

Ο Ορυκτός Πλούτος

1. Λιγνίτης

Η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση σε παραγωγή λιγνίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την έκτη θέση παγκοσμίως. Οι υπάρχουσες ποσότητες λιγνίτη επαρκούν για τα επόμενα 45 χρόνια και τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα ανέρχονται σε 3,1 δισ. τόνους και ισοδυναμούν με 450 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου. Τα κοιτάσματα λιγνίτη βρίσκονται στις περιοχές Αλιβέρι, Δράμα, Ελασσόνα, Μεγαλόπολη, Πτολεμαΐδα, Φλώρινα. Tα αποθέματα είναι στρατηγικής σημασίας για τη χώρα, εκτός του ότι έχουν χαμηλό κόστος εξόρυξης, σταθερή και άμεσα ελέγξιμη τιμή και παρέχουν σταθερότητα και ασφάλεια στον ανεφοδιασμό καυσίμου παράγοντας το 56% περίπου της ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ. Ταυτόχρονα, ο λιγνίτης εξοικονομεί συνάλλαγμα 1 δισ. δολαρίων ετησίως και κύρια η τιμή του δεν εξαρτάται από τις διακυμάνσεις του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.

Εκτός από λιγνίτη η χώρα διαθέτει και ένα μεγάλο κοίτασμα Τύρφης στην περιοχή των Φιλίππων στην Μακεδονία. Τα αποθέματα Τύρφης εκτιμώνται σε 4 δις κυβικά μέτρα και ισοδυναμούν περίπου με 125 εκατ. τόνους πετρελαίου.

Η Ελλάδα έχει κατασκευάσει τεχνητές λίμνες και φράγματα στους ποταμούς Ταυρωπό, Αχελώο, Αλιάκμονα, Νέστο, Άραχθο, Αώο και Λάδωνα με σκοπό την παραγωγή ενέργειας καλύπτοντας το 10% της συνολικής ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και διαθέτοντας το 30% περίπου της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος του διασυνδεδεμένου συστήματος. Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα των υδροηλεκτρικών φραγμάτων είναι η δυνατότητά τους να αποθηκεύουν ενέργεια αφού, το νερό σε μια τεχνική λίμνη είναι αποθηκευμένη ενέργεια, χώρια την αξία του ίδιου του νερού, αγαθού που παραμένει ακόμα σε κρατικό έλεγχο. Αξίζει να σημειωθεί ότι απ’ το αξιοποιήσιμο υδάτινο δυναμικό η χώρα δεν έχει αξιοποιήσει ούτε το 1/3.

Άρα τα αποθέματα λιγνίτη, τα υδροηλεκτρικά φράγματα και το κοίτασμα τύρφης μειώνουν την ενεργειακή εξάρτηση από το εξωτερικό κατά 70%(!!) και λόγω του ότι το κόστος παραγωγής είναι μικρό, η παροχή του αγαθού της ενέργειας στον πολίτη εξακολουθεί -παρά τις απανωτές αυξήσεις- να παραμένει το χαμηλότερο στην Ευρώπη (μέχρι να επιβάλει αντισυνταγματικά ο Βενιζέλος τον απάνθρωπο φόρο).

2. Βωξίτης

Χρησιμοποιείται:

i) Για την παραγωγή αλουμινίου (Π.χ. Αυτοκίνητα ζάντες, κουφώματα, κουτάκια για αναψυκτικά κτλπ).

ii) Ως το κυριότερο μετάλλευμα εξαγωγής αργιλίου.

iii) Για τη κατασκευή πυρίμαχων υλικών.

iv) Για τη κατασκευή τσιμέντου ταχείας πήξεως.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, η αξία των κοιτασμάτων της χώρας κατατάσσει την Ελλάδα ανάμεσα στις λίγες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαθέτουν τόση μεγάλη ποικιλία και ύψος αποθεμάτων ορυκτών πρώτων υλών. Επιπλέον, τα βέβαια αποθέματα βωξίτη της Ελλάδας ανέρχονται περίπου σε 130 εκατ. τόνους και η ετήσια παραγωγή ξεπερνά τους 2,4 εκατομμύρια τόνους, ενώ οι εξαγωγές βωξίτη ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενημερώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου στο έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή απαντώντας σε ερώτηση που είχε καταθέσει η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Αφροδίτη Παπαθανάση.

Βασιζόμενος σε μελέτη του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), ο ίδιος υπουργός έχει αναφέρει πως τα συνολικά μεταλλευτικά αποθέματα του υπεδάφους της χώρας είναι αξίας 28 δις ευρώ.

Η Ελλάδα κατέχει παγκοσμίως την 8η θέση με τα μεγαλύτερα αποθέματα βωξίτη και πρακτικά είναι η μόνη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρόσφατα ανακοινώθηκε η απόκτηση από τον όμιλο Μυτιληναίος των δραστηριοτήτων βωξίτη στην Ελλάδα της S&B. Η S&B όμως ήταν και παραμένει ένας από τους βασικούς προμηθευτές βωξίτη της ΑτΕ.

Μιλώντας στο CNN, ο πρόεδρος του ομίλου Ευάγγελος Μυτιληναίος, είπε η εξαγορά έγινε «γιατί πιστεύουμε στην ελληνική οικονομία, πιστεύουμε ότι η γεωγραφική θέση της Ελλάδας είναι μοναδική και υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι επανεκκίνηση της οικονομίας, επανεκκίνηση της ψυχολογίας μας. Όλοι μας, επιχειρηματίες, πολιτικοί και πολίτες να βάλουμε τα δυνατά μας και να εργαστούμε μαζί».

3. Λευκόλιθος

Χρησιμοποιείται:

i) Για την παραγωγή μαγνησιούχων τσιμέντων.

ii) Ως πρώτη υλη παραγωγής ζωοτροφών.

iii) Για την παραγωγή λιπασμάτων.

iv) Στην φαρμακοβιομηχανία.

v) Στην παραγωγή Χάλυβα.

Στην Ελλάδα το προϊόν αυτό μονοπωλείται από την εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ. Αποτελεί τη μεγαλύτερη εξαγωγική επιχείρηση λευκολίθου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη μεγαλύτερη σε πωλήσεις καυστικής μαγνησίας παγκοσμίως. Η εταιρεία έχει ετήσια παραγωγή της τάξεως των 400.000 – 450.000 τόνων λευκολίθου και 180.000 – 200.000 τόνων τελικών προϊόντων (καυστική & δίπυρη μαγνησία, πυρίμαχες μάζες).

Το 2010 η διεθνής ζήτηση μαγνησιακών προϊόντων παρουσίασε ανάκαμψη σε σχέση με το 2009. Οι βασικότεροι λόγοι που οδήγησαν στην αυξημένη ζήτηση ήταν α) η σημαντική ανάκαμψη της παγκόσμιας παραγωγής χάλυβα που απορροφά πάνω από το 70% της παγκόσμιας παραγωγής μαγνησιακών προϊόντων β) η ανάκαμψη σε λοιπές παραδοσιακές αγορές όπως η βιομηχανία υλικών ηλεκτροσυγκόλλησης, χημικών, παραγωγής θερμαντικών στοιχείων και αγροτροφών γ) η πολιτική της Κίνας για τη διακράτηση – προστασία στρατηγικών βιομηχανικών ορυκτών, συμπεριλαμβανομένης της μαγνησίας, για την κάλυψη της τεράστιας και αυξανόμενης ζήτησης της εσωτερικής αγοράς.

δείτε: http://www.sme.gr/proionta-sme-orykta/93-leukolithos.

4. Μπεντονίτης

Χρησιμοποιείται:

i) Στη χύτευση μεταλλικών εξαρτημάτων, απαραίτητα στην βιομηχανία αυτοκινήτων και λοιπόν μηχανών.

ii) Στις γεωτρήσεις πετρελαίου.

iii) Στην παραγωγή της άμμου για τα κατοικίδια.

Η Ελλάδα κατέχει την δεύτερη θέση παγκοσμίως στην εξόρυξη μπεντονίτη.

Η S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε., είναι ο σημαντικότερος παραγωγός ελληνικού Μπεντονίτη, δραστηριοποιείται εξορυκτικά και σε άλλες χώρες (ΗΠΑ, Γερμανία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Μαρόκο και Γεωργία), και αποτελεί επίσης σήμερα τη μεγαλύτερη παραγωγό Μπεντονίτη στην Ευρώπη, καθώς και τη μεγαλύτερη εξαγωγική εταιρεία Μπεντονίτη στον κόσμο.

δείτε: http://www.sme.gr/proionta-sme-orykta/80-betonitis

5. Σιδηρονικέλιο

Το νικέλιο χρησιμοποιείται κυρίως στην παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα μέσω του κράματος του σιδηρονικέλιου (66%). Ωστόσο, χρησιμοποιείται επίσης στην παραγωγή μη σιδηρούχων κραμάτων (12%), ειδικών κραμάτων χάλυβα (5%), στην επιμετάλλωση (7%), στη χύτευση των μετάλλων (3%) και στους συσσωρευτές(2%).

Το ελληνικό σιδηρονικέλιο καλύπτει το 7% των αναγκών της ευρωπαϊκής βιομηχανίας ανοξείδωτου χάλυβα.

Χρησιμοποιείται στην πολεμική βιομηχανία, (όπλα, κανόνια και θωρακίσεις αρμάτων μάχης) στη κατασκευή διαφόρων εργαλείων, χημικών οργάνων, εξαρτήματα ραδιοφώνων και ηλεκτρονικών συσκευών, ασυρμάτων. Χρησιμοποιείται, για την ασφαλή μεταφορά υδρογόνου ιδιαίτερα σε οχήματα που χρησιμοποιούν το υδρογόνο ως καύσιμο.

Επίσης χρησιμοποιείται στην παραγωγής θερμικής και ηλεκτρικής ενέργειας από τη σύντηξη του με υδρογόνο. Ήδη στην Ξάνθη επενδυτικά funds μέσο της εταιρία Defkalion Green Technologies S.A προχωρούν σε «επενδύσεις».

Τα αποθέματα ελέγχονται ακόμα από την προς πώληση ΛΑΡΚΟ.

δείτε: http://www.larco.gr/el.nickel.php

Η πολυεθνική Glencore, η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο, στο εμπόριο πρώτων υλών έχει ήδη εκφράσει το «ενδιαφέρον» της.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της.

Επίσης η Ελλάδα διαθέτει:  

• Μάρμαρα: Παγκοσμίου φήμης των οποίων η συνολική παραγωγή κατέχει ακόμη -παρά τον έντονο διεθνή ανταγωνισμό και τα προβλήματα ανάπτυξης στο εσωτερικό της χώρας- ηγετική θέση στην παγκόσμια αγορά.
• Ασβεστολιθικά αδρανή: Ζωτικής σημασίας για την βιομηχανία τσιμέντων και τις κατασκευές, με ουσιαστική συμμετοχή στην περιφερειακή ανάπτυξη.
• Λευκόλιθος – Μαγνησία: Παραγωγή που κατέχει την πρώτη θέση σε εξαγωγές στην Ε.Ε. καλύπτοντας ευρύτατο φάσμα βιομηχανικών και άλλων εφαρμογών.
• Περλίτης: Η μεγαλύτερη παραγωγή παγκόσμια, συμμετέχοντας κατά 25% στο συνολικό προϊόν που παράγεται διεθνώς.
• Κίσσηρις: Μονωτικό υλικό, του οποίου η σημαντικού ύψους παραγωγή διοχετεύεται στην ελληνική και διεθνή αγορά.
• Ποζολάνη, Άστριοι, Χαλαζίας, Γύψος, Καολίνης, Ανθρακικό ασβέστιο, Τάλκης, Χουντίτης, Ατταπουλγίτης, Μικτά θειούχα: Οι εκμεταλλεύσεις τους καλύπτουν βασικές ανάγκες της εγχώριας και διεθνούς βιομηχανίας.
• Χρυσός: Σημαντικά κοιτάσματα κύρια στην Β. Ελλάδα που βρίσκονται σε φάση αδειοδότησης υπέρ πολυεθνικών εταιρειών και Μπόμπολα.

δείτε: http://www.sme.gr/home/poreia-metalleias/2000-2009 

 

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Σχέδιο “Ήλιος”

Σύμφωνα με τον Ν 2773/1999 ΑΠΕ είναι η Ηλεκτρική Ενέργεια προερχόμενη από:

1. Την εκμετάλλευση Αιολικής ή Ηλιακής Ενέργειας ή βιομάζας ή Βιοαερίου.
2. Την εκμετάλλευση Γεωθερμικής Ενέργειας, εφόσον το δικαίωμα εκμετάλλευσης του σχετικού Γεωθερμικού Δυναμικού έχει παραχωρηθεί στον ενδιαφερόμενο, σύμφωνα με τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις.
3. Την εκμετάλλευση της Ενέργειας από την Θάλασσα.
4. Την εκμετάλλευση Υδάτινου Δυναμικού με Μικρούς Υδροηλεκτρικούς Σταθμούς μέχρι 10 MW.
5. Συνδυασμό των ανωτέρω.
6. Τη Συμπαραγωγή, με χρήση των Πηγών Ενέργειας, των (1) και (2) και συνδυασμό τους.

Για την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγεται από τις ΑΠΕ, ο υπουργός Περιβάλλοντος Παπακωνσταντίνου και ο σύμβουλος του υπουργού Τζέφρι Σακς, διευθυντής του Earth Institute εκπόνησαν σε συνεργασία με τον υφυπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Στ. Κάπφερερ, το Νέο Επενδυτικό Σχέδιο σε Επενδύσεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές.

Ένα «κοινό εργαστήριο» όπως το ονόμασαν, όπου οι Γερμανικές πολυεθνικές, Siemens, Enercon, και Nordex, όπως και η  γαλλική GFF Suez (η οποία ταυτόχρονα ενδιαφέρεται και για την αγορά των υδάτινων πόρων της χώρας), σε αγαστή σύμπραξη με ντόπιους πατριώτες επιχειρηματίες θα δημιουργήσουν μια Ελλάδα ελκυστική στις επενδύσεις και στις επιχειρήσεις, όπως ανέφερε ο Παπακωνσταντίνου.

Η παραγωγή ενέργειας από τις ΑΠΕ θα εξάγεται κατά προτεραιότητα στη Γερμανία, και δευτερευόντως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πάντα όμως υπό τον έλεγχο των γερμανικών επιχειρήσεων. Θυμίζοντας έτσι, τις χειρότερες πρακτικές της αποικιοκρατίας, όπου η μητρόπολη είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σχετικά με τις εξαγωγές πρώτων υλών των αποικιών!

δείτε: http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4504:germaniki-apokia-mesaionikos&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182

Η καπιταλιστική πράσινη ανάπτυξη λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο παρά εισαγωγή τεχνολογίας από την Γερμανία προς όφελος της Siemens που εμείς απλώς θα καταναλώνουμε μιας και δεν επιτρέπεται να αναπτύξουμε τεχνολογική ερεύνα πάνω στο αντικείμενο. Έτσι, ο ρόλος της Ελλάδας θα περιοριστεί αποκλειστικά στην παροχή πρώτης υλης προς όφελος τον εταιριών στις οποίες θα ανήκουν οι υποδομές και οι εισπράξεις.

 

Αγροτική Παραγωγή

Με πρόσχημα τις επιδοτήσεις, η ΕΕ καθόρισε ποσοστώσεις στην παραγωγή, προχώρησε σε στρεμματικές περικοπές στις καλλιέργειες και επιβάλλει πρόστιμα συνυπευθυνότητας στους παραγωγούς, όταν η χώρα μας ξεπερνάει τα όρια που αυτή θέτει.

Συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος

Πάλι με πρόσχημα τις επιδοτήσεις, η ΕΕ έπαιρνε μέτρα για «πάγωμα», ή και μείωση των τιμών των αγροτικών προϊόντων, τα οποία, σε συνδυασμό με τις συνεχείς αυξήσεις του κόστους παραγωγής, μείωναν το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών.

Ξεκλήρισμα 200.000 και πλέον αγροτικών νοικοκυριών

Το «πεδίο ανταγωνισμού», που δημιούργησε αυτή η πολιτική, δεν επιτρέπει την επιβίωση των μικρών και μεσαίων παραγωγών, οι οποίοι πετιούνται εκτός παραγωγικής διαδικασίας και αναγκάζονται να πουλήσουν τα χωράφια τους «για ένα κομμάτι ψωμί». Οι περισσότεροι από τους ξεκληρισμένους αγρότες φεύγουν από τα χωριά τους και στριμώχνονται στις ουρές της ανεργίας.

Στα χρόνια που η Ελλάδα βρίσκεται στην ΕΕ εφαρμόζοντας μία τέτοια αντιαγροτική πολιτική, από εξαγωγική, που ήταν πριν από την ένταξη, μετατράπηκε σε εισαγωγική αγροτικών προϊόντων, με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο να ξεπερνάει, σήμερα, τα 2,5 δισ. ευρώ.

Στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 – 2013, η μερίδα του λέοντος από τις επιδοτήσεις δίνεται στους επιχειρηματίες – βιομηχάνους για προγράμματα εκσυγχρονισμού και ίδρυσης επιχειρήσεων μεταποίησης και τυποποίησης.

Το αγροτικό έλλειμμα της χώρας κατά το 2008

Ως το 1984 τα αγροτικά παραγόμενα προϊόντα ήταν πλεονασματικά και εξαγώγιμα.

ΑΠΟ ‘ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ

• Δημητριακά: Το έλλειμμα το 2008 έφτασε στα 365 εκατομμύρια από 248 εκ. ευρώ το 2002 (αύξηση 47%).
• Ζωοτροφές: Το έλλειμμα έφτασε τα 355 εκ. από 203 εκ. ευρώ (αύξηση 75%).
• Ζάχαρη: Το έλλειμμα εκτινάχτηκε στα 168 εκ. από 23 εκ. ευρώ (αύξηση 630%!!!).Με απόφαση της κυβέρνησης τα εναπομείναντα κρατικά εργοστάσια θα κλείσουν.
• Καπνός: Το πλεόνασμα έπεσε στα 80 εκ. από 95 εκ. ευρώ (μείωση 16%).
• Καφές: Το έλλειμμα πήγε στα 335 εκ. από 189 εκ. ευρώ (αύξηση 77%).
• Ελαια και λίπη: Αν και το ελαιόλαδο κατέχει σημαντική θέση στην αγρωτική παραγωγή, το πλεόνασμα υπέστη πραγματική καθίζηση, αφού περιορίστηκε στα 38 εκ. από τα 120 εκ. ευρώ (μείωση 68%). Το αποτέλεσμα ήταν να προκύψουν εισαγωγές ελαιολάδου από την….Γερμανία!!!
• Κρέατα: Το έλλειμμα ξεπέρασε για πρώτη φορά το 1 δισ. ευρώ από 754 εκ. ευρώ (αύξηση 33%).
• Γαλακτοκομικά: Το έλλειμμα έκλεισε στα 533 εκ. από 436 εκ. ευρώ (αύξηση 22%).

 

Σήμερα η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη

Η ΕΕ, στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ευρω-πολυεθνικών και των παζαριών στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), ξέγραψε τους μικρομεσαίους αγρότες και την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής. Οσοι αντέχουν να παράγουν με τις εξευτελιστικές τριτοκοσμικές τιμές που καθιέρωσαν οι πολυεθνικές με την βοήθεια των επιδοτήσεων, ας παράγουν. Αλλιώς, ας κόψουν το λαιμό τους. Αλλά πώς να σταθεί ένας Ελληνας αγρότης με τριτοκοσμικές τιμές και κόστος Ευρωπαϊκής Ενωσης; Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, τα αγροτικά χρέη όλο και αυξάνονται, ενώ τα τελευταία χρόνια 20.000 αγρότες περίπου βγαίνουν ετησίως εκτός αγροτικής παραγωγής.

Στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 – 2013, η μερίδα του λέοντος από τις επιδοτήσεις δίνεται στους επιχειρηματίες – βιομηχάνους για προγράμματα εκσυγχρονισμού και ίδρυσης επιχειρήσεων μεταποίησης και τυποποίησης. Μερικές από τις εταιρίες που επιδοτούνται σαν αγροτικές είναι ενδεικτικά, Μπουτάρης, Τσάνταλης, Vivartia, ΦΑΓΕ, Κρέτα Φαρμ, Μιμίκος και άλλες – που έχουν στην ιδιοκτησία τους μεγάλες εκτάσεις γης ή μεγάλη κτηνοτροφική εκμετάλλευση και, επομένως, πολύ μεγάλη παραγωγή και τεράστια κέρδη. Από τις επιδοτήσεις δεν αποκλείονται καν οι Μονές και τα Μοναστήρια, που είναι μεγάλοι γαιοκτήμονες. Σύμφωνα με στοιχεία, το 2008, τις περισσότερες ενισχύσεις πήρε η Μονή Αγίας Λαύρας (1.242.340 ευρώ) κι ακολουθεί το Κτήμα Πόρτο Καρράς (730.161 ευρώ).

 

Εν κατακλείδει

Μήπως αυτός ο πλούτος των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής στους τομείς της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, του ορυκτού πλούτου, των ορυχείων, της βιομηχανίας, των μεταφορών, της ύδρευσης, του τραπεζικού συστήματος, του εξωτερικού εμπορίου, εάν κοινωνικοποιηθεί και ενταχθεί σε έναν κεντρικό οικονομικό μηχανισμό σχεδιασμού, ταυτόχρονα με τον εργατικό και λαϊκό έλεγχο στη διεύθυνση της κάθε παραγωγικής μονάδας και υπηρεσίας, σε κάθε όργανο διοίκησης, με ταυτόχρονη ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ όπως προτείνει το ΚΚΕ, τοτε θα μπορούμε να μιλάμε για μια αυτοδύναμη Ελλαδα;

Παραλληλογράφος, Σάββατο, 19 Νοεμβρίου 2011(Ο Μύθος της “Ψωροκώσταινας”)