Η Ελλάδα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια οικονομική δίνη, από την οποία είναι ίσως αδύνατο να ξεφύγει. Κατέχει ένα μη διαχειρίσιμο δημόσιο χρέος (150% του ΑΕΠ, με αύξηση φέτος 10%), μια οικονομία η οποία καταρρέει (η φετινή μείωση του ΑΕΠ πάνω από 7%, έχει εκτοξεύσει την ανεργία στο 16%), ένα χρόνιο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών ( σήμερα είναι 8% του ΑΕΠ). Το παραπάνω φονικό κοκτέιλ ολοκληρώνεται με τις αφερέγγυες ελληνικές τράπεζες που χάνουν συνεχώς καταθέσεις.
Γιατί οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας προσπαθούν τόσο σκληρά να εμποδίσουν ή καλύτερα να καθυστερήσουν το αναπόφευκτο (δηλ την επισημοποίηση της χρεοκοπίας);
Υπάρχουν δύο λόγοι.
Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός, ότι οι τράπεζες καθώς και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Γερμανία και την Γαλλία, είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένα στο ελληνικό δημόσιο χρέος, τόσο άμεσα όσο και μέσω των πιστώσεων που έχουν επεκταθεί σε Ελληνικές και άλλες τράπεζες της Ευρωζώνης. Η αναβολή της χρεοκοπίας δίνει τη δυνατότητα στα Γαλλικά και Γερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να μαζέψουν (build up) τα κεφάλαιά τους, να μειώσουν την έκθεσή τους σε ελληνικές τράπεζες μη χορηγώντας νέα πίστωση όταν λήξουν τα δάνεια, και να πουλήσουν ελληνικά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο δεύτερος και πιο σημαντικός λόγος για τον αγώνα του γαλλογερμανικού άξονα να καθυστερήσει μία ελληνική χρεοκοπία, έχει να κάνει με τον κίνδυνο πρόκλησης και άλλων χρεοκοπιών σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης καθώς και σε τραπεζικά ιδρύματα, με κύριες εξ αυτών την Ισπανία και την Ιταλία. Ο συγκεκριμένος κίνδυνος επισημάνθηκε από την πρόσφατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιταλίας από την Standard & Poor’s.
Μια χρεοκοπία από μια εκ των παραπάνω χωρών, θα επιφέρει τεράστιες καταστροφές στις τράπεζες και σε άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Γαλλία και την Γερμανία. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Οικονομικής Σταθερότητας, είναι αρκετά μεγάλο ώστε να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες της Ελλάδας, όμως όχι τόσο ώστε να χρηματοδοτήσει την Ιταλία και την Ισπανία, εφόσον χάσουν την πρόσβαση τους στις ιδιωτικές αγορές.
Antinews, Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου 2011 (“Τρενάρουν την χρεοκοπία για να σώσουν τις τράπεζες”)
Project syndicate, Τρίτη, 27 Σεπτεμβρίου 2011 (Europe’s High-Risk Gamble)
Η Ευρώπη στην παρούσα φάση και 20 χρόνια μετά την συμφωνία για την Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη δημιουργία του ευρώ, οδηγείται στη διάλυση γιατί κατά βάση είναι μια τραπεζικοκεντρική ένωση και τίποτα άλλο. Ούτε πολιτική, ούτε οικονομική, ούτε πολιτιστική ένωση. Αντίστοιχα, επιταχυντής της χρεοκοπίας της Ελλάδας δεν είναι μόνον το δημόσιο χρέος της ή η αδυναμία του πολιτικού και θεσμικού της συστήματος να την υπερασπιστούν. Είναι κατά βάση η μονομέρεια των συμφερόντων των ελληνικής ιδιοκτησίας τραπεζών, που για τίποτα άλλο δεν ενδιαφέρονται παρά μόνον για τα πρόσκαιρα ειδικά τους συμφέροντα, για να μην μιλήσουμε για τη πυραμίδα της Διοίκησης τους ή τους κύριους μετόχους τους, που ενδιαφέρονται μόνον για τα ατομικά τους συμφέροντα και τις ζώνες επιρροής τους στο σύστημα εξουσίας και διαχείρισης του και για τίποτα άλλο.
Στην Ελλάδα σήμερα με τις εγγυήσεις που έχουν δοθεί εξ’ ολοκλήρου στις τράπεζες, μπορεί η χώρα να χρεοκοπήσει και οι Ελληνες επίσης και οι τάχα ελληνικές τράπεζες να συνεχίζουν να διαπραγματευόνται την θέση τους στους πιστωτές και την επιβίωση των μετόχων τους και των διευθυντικών τους στελεχών. Φυσικά οι τραπεζίτες κάνουν λάθος, στην ατομικιστική τους αυτή προσέγγιση. Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να υπάρξει τραπεζικό σύστημα χωρίς οικονομία, καταθέσεις, δάνεια και αποπληρωμή δανείων. Δεν μπορεί να υπάρξει τραπεζικό σύστημα σε χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την ανάγκη των επενδύσεων και της αναπτυξιακής δυναμικής, προκειμένου και το ίδιο να ισχυροποιείται.
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα όμως δεν κινείται σε αυτή την κατεύθυνση. Έχοντας θέσει υπό το έλεγχό του τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις αλλά και τη συντριπτική πλειοψηφία των media, μέσω των δανείων χαράζει την πολιτική της χρεοκοπίας και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, στη βάση συνταγών βραχυπρόθεσμων και ιστορικά απολύτως αποτυχημένων, που οδηγούν νοικοκυριά, επιχειρήσεις και στο τέλος και τις ίδιες τις ελληνικής ιδιοκτησίας τράπεζες στη χρεοκοπία και την εκποίηση.
Νewsbomb, Παρασκευή, 19 Αυγούστου 2011 (Πνίγουν τον λαό για να σώσουν τις τράπεζες!)
Γιατί οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας προσπαθούν τόσο σκληρά να εμποδίσουν ή καλύτερα να καθυστερήσουν το αναπόφευκτο (δηλ την επισημοποίηση της χρεοκοπίας);
Υπάρχουν δύο λόγοι.
Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός, ότι οι τράπεζες καθώς και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Γερμανία και την Γαλλία, είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένα στο ελληνικό δημόσιο χρέος, τόσο άμεσα όσο και μέσω των πιστώσεων που έχουν επεκταθεί σε Ελληνικές και άλλες τράπεζες της Ευρωζώνης. Η αναβολή της χρεοκοπίας δίνει τη δυνατότητα στα Γαλλικά και Γερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να μαζέψουν (build up) τα κεφάλαιά τους, να μειώσουν την έκθεσή τους σε ελληνικές τράπεζες μη χορηγώντας νέα πίστωση όταν λήξουν τα δάνεια, και να πουλήσουν ελληνικά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο δεύτερος και πιο σημαντικός λόγος για τον αγώνα του γαλλογερμανικού άξονα να καθυστερήσει μία ελληνική χρεοκοπία, έχει να κάνει με τον κίνδυνο πρόκλησης και άλλων χρεοκοπιών σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης καθώς και σε τραπεζικά ιδρύματα, με κύριες εξ αυτών την Ισπανία και την Ιταλία. Ο συγκεκριμένος κίνδυνος επισημάνθηκε από την πρόσφατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιταλίας από την Standard & Poor’s.
Μια χρεοκοπία από μια εκ των παραπάνω χωρών, θα επιφέρει τεράστιες καταστροφές στις τράπεζες και σε άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Γαλλία και την Γερμανία. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Οικονομικής Σταθερότητας, είναι αρκετά μεγάλο ώστε να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες της Ελλάδας, όμως όχι τόσο ώστε να χρηματοδοτήσει την Ιταλία και την Ισπανία, εφόσον χάσουν την πρόσβαση τους στις ιδιωτικές αγορές.
Antinews, Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου 2011 (“Τρενάρουν την χρεοκοπία για να σώσουν τις τράπεζες”)
Project syndicate, Τρίτη, 27 Σεπτεμβρίου 2011 (Europe’s High-Risk Gamble)
Η Ευρώπη στην παρούσα φάση και 20 χρόνια μετά την συμφωνία για την Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη δημιουργία του ευρώ, οδηγείται στη διάλυση γιατί κατά βάση είναι μια τραπεζικοκεντρική ένωση και τίποτα άλλο. Ούτε πολιτική, ούτε οικονομική, ούτε πολιτιστική ένωση. Αντίστοιχα, επιταχυντής της χρεοκοπίας της Ελλάδας δεν είναι μόνον το δημόσιο χρέος της ή η αδυναμία του πολιτικού και θεσμικού της συστήματος να την υπερασπιστούν. Είναι κατά βάση η μονομέρεια των συμφερόντων των ελληνικής ιδιοκτησίας τραπεζών, που για τίποτα άλλο δεν ενδιαφέρονται παρά μόνον για τα πρόσκαιρα ειδικά τους συμφέροντα, για να μην μιλήσουμε για τη πυραμίδα της Διοίκησης τους ή τους κύριους μετόχους τους, που ενδιαφέρονται μόνον για τα ατομικά τους συμφέροντα και τις ζώνες επιρροής τους στο σύστημα εξουσίας και διαχείρισης του και για τίποτα άλλο.
Στην Ελλάδα σήμερα με τις εγγυήσεις που έχουν δοθεί εξ’ ολοκλήρου στις τράπεζες, μπορεί η χώρα να χρεοκοπήσει και οι Ελληνες επίσης και οι τάχα ελληνικές τράπεζες να συνεχίζουν να διαπραγματευόνται την θέση τους στους πιστωτές και την επιβίωση των μετόχων τους και των διευθυντικών τους στελεχών. Φυσικά οι τραπεζίτες κάνουν λάθος, στην ατομικιστική τους αυτή προσέγγιση. Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να υπάρξει τραπεζικό σύστημα χωρίς οικονομία, καταθέσεις, δάνεια και αποπληρωμή δανείων. Δεν μπορεί να υπάρξει τραπεζικό σύστημα σε χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την ανάγκη των επενδύσεων και της αναπτυξιακής δυναμικής, προκειμένου και το ίδιο να ισχυροποιείται.
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα όμως δεν κινείται σε αυτή την κατεύθυνση. Έχοντας θέσει υπό το έλεγχό του τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις αλλά και τη συντριπτική πλειοψηφία των media, μέσω των δανείων χαράζει την πολιτική της χρεοκοπίας και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, στη βάση συνταγών βραχυπρόθεσμων και ιστορικά απολύτως αποτυχημένων, που οδηγούν νοικοκυριά, επιχειρήσεις και στο τέλος και τις ίδιες τις ελληνικής ιδιοκτησίας τράπεζες στη χρεοκοπία και την εκποίηση.
Νewsbomb, Παρασκευή, 19 Αυγούστου 2011 (Πνίγουν τον λαό για να σώσουν τις τράπεζες!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου