Εν μέσω κρίσης, μνημονίων, μεσοπροθέσμων, διαδηλώσεων και ξεπουλήματος της χώρας, εμφανίζονται ο Σαμαράς και οι «ειδικοί» της ΝΔ και προτείνουν λύσεις για την έξοδο από την κρίση. Προβάλλονται από όλα τα κανάλια και οι «δημοσιαγράφοι» τους κάνουν ερωτήσεις και τους ζητούν λεπτομέρειες των σχεδίων και των μεθόδων που έχουν καταστρώσει.
Μα καλά, δεν αναρωτήθηκε ποτέ κανένας αφού έχουν ικανά στελέχη και έχουν λύσεις, γιατί δεν τις εφάρμοζαν δύο χρόνια πριν που ήταν κυβέρνηση και είχαν όλο το περιθώριο; Δεν ήξεραν τα ακριβή χάλια της οικονομίας τότε που ήταν στην εξουσία και τα έμαθαν τώρα που είναι στην αντιπολίτευση; Και όλοι αυτοί που εμφανίζονται ως σωτήρες και ικανοί, αυτοί δεν ήταν μέλη της ΝΔ και της κυβέρνησης που οδήγησε τη χώρα στα όρια της οικονομικής καταστροφής; Τα ίδια αυτά πρόσωπα που με τη συμμετοχή τους ή τη στήριξή τους συνέβαλαν στην παντελή διάλυση της ελληνικής οικονομίας, ξαφνικά θα συμβάλλουν στη σωτηρία της; Αυτοί που μέχρι χθες χαρακτηρίζονταν διαπλεκόμενοι και λέγανε ψέματα στον λαό ότι υπάρχει ανάπτυξη, τώρα ξαφνικά γίνανε αδιάφθοροι και ειλικρινείς;
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τα ίδια στελέχη μετά τον ανασχηματισμό; Άλλαξε η πολιτική; Έχουν καλύτερες προτάσεις; Γιατί δεν μιλούσαν πιο μπροστά, αλλά ακολουθούσαν και στήριζαν την πολιτική του μνημονίου; Θα κάνουν τώρα κάτι διαφορετικό; Πως θα το πετύχουν ακολουθώντας την ίδια πολιτική και ψηφίζοντας ξανά αυτά στα οποία απέτυχαν και γι αυτό οδηγήθηκαν στον ανασχηματισμό;
Όμως αυτό που πραγματικά με ενοχλεί περισσότερο, είναι ότι υπάρχει κόσμος που κάθεται και τους ακούει. Υπάρχει κόσμος που παίρνει στα σοβαρά τα αστήριχτα παραμύθια τους, που δεν μπορεί να κατανοήσει ότι η Ελλάδα δεσμεύεται από ένα σωρό συνθήκες που δεν επιτρέπουν την όποια ενέργεια δεν είναι σύμφωνη με αυτές.
Χαρακτηριστικά αναφέρω ένα γνωστό παραμύθι από το ΠΑΣΟΚ, την επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων των δημοσίων έργων, που όταν ήρθαν στην εξουσία και ρωτήθηκαν, τότε είπαν την αλήθεια, δηλαδή ότι θα πρέπει να συμφωνήσουν και οι εργολάβοι για να γίνει κάτι τέτοιο.
Όταν λοιπόν και η ΝΔ (τα ίδια δηλαδή πρόσωπα) έχουν στο ενεργητικό τους όμοια παραμύθια όπως η επανίδρυση του κράτους, διαφάνεια κλπ και τα σκάνδαλα σύννεφο, γιατί να μην περιμένουμε να ακούσουμε μια παραπλήσια δικαιολογία και από αυτούς αν έρθουν στην εξουσία;
Και γιατί να τους ξαναδώσουμε την εξουσία όταν αποδεδειγμένα έχουν αποτύχει; Επειδή χάσανε μια εκλογική μάχη; Είναι η απώλεια της εξουσίας κολυμβήθρα του Σιλωάμ;
Και όταν θα μας έχουν ξανακοροϊδέψει, τι θα κάνουμε; Θα ξαναβγούμε στους δρόμους για να ξανασώσουμε τον τόπο και τους εαυτούς μας από τα επόμενα μνημόνια;
Μερικές αλήθειες που μπορεί να προβληματίσουν
Μια σοφή λαϊκή παροιμία λέει «καλύτερα να προλαβαίνεις, παρά να θεραπεύεις». Μήπως πρέπει να τους στείλουμε μια και καλή στο περιθώριο της πολιτικής; Θα μου πείτε και ποιός να κυβερνήσει;
Εδώ θα θέσω ένα απλό ερώτημα. Αν στο σπίτι μας πάρουμε έναν τεχνίτη που αντί να κάνει δουλειά κάνει και ζημία, θα τον ξανακαλέσουμε ή θα ψάξουμε για άλλον ακόμα κι αν μας πάρει χρόνο;
Δε νομίζω ότι δεν θα βρεθεί κάποιος. Εξάλλου κανένας δεν πρόκειται να βρίσκεται σ αυτόν τον κόσμο μόνιμα. Κάποια στιγμή θα φύγει. Τι θα κάνουμε τότε; Δεν είναι καλύτερα να ψάξουμε από τώρα γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα ξαναζήσουμε το ίδιο σενάριο. Οι ίδιοι πολιτικοί από το 1974 μέχρι και σήμερα, τα ίδια λένε (ανάπτυξη, εξυγίανση, διαφάνεια κλπ) και τα ίδια κάνουν (σκάνδαλα, μίζες, φόρους, καταστροφή)
Μα καλά, δεν αναρωτήθηκε ποτέ κανένας αφού έχουν ικανά στελέχη και έχουν λύσεις, γιατί δεν τις εφάρμοζαν δύο χρόνια πριν που ήταν κυβέρνηση και είχαν όλο το περιθώριο; Δεν ήξεραν τα ακριβή χάλια της οικονομίας τότε που ήταν στην εξουσία και τα έμαθαν τώρα που είναι στην αντιπολίτευση; Και όλοι αυτοί που εμφανίζονται ως σωτήρες και ικανοί, αυτοί δεν ήταν μέλη της ΝΔ και της κυβέρνησης που οδήγησε τη χώρα στα όρια της οικονομικής καταστροφής; Τα ίδια αυτά πρόσωπα που με τη συμμετοχή τους ή τη στήριξή τους συνέβαλαν στην παντελή διάλυση της ελληνικής οικονομίας, ξαφνικά θα συμβάλλουν στη σωτηρία της; Αυτοί που μέχρι χθες χαρακτηρίζονταν διαπλεκόμενοι και λέγανε ψέματα στον λαό ότι υπάρχει ανάπτυξη, τώρα ξαφνικά γίνανε αδιάφθοροι και ειλικρινείς;
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τα ίδια στελέχη μετά τον ανασχηματισμό; Άλλαξε η πολιτική; Έχουν καλύτερες προτάσεις; Γιατί δεν μιλούσαν πιο μπροστά, αλλά ακολουθούσαν και στήριζαν την πολιτική του μνημονίου; Θα κάνουν τώρα κάτι διαφορετικό; Πως θα το πετύχουν ακολουθώντας την ίδια πολιτική και ψηφίζοντας ξανά αυτά στα οποία απέτυχαν και γι αυτό οδηγήθηκαν στον ανασχηματισμό;
Όμως αυτό που πραγματικά με ενοχλεί περισσότερο, είναι ότι υπάρχει κόσμος που κάθεται και τους ακούει. Υπάρχει κόσμος που παίρνει στα σοβαρά τα αστήριχτα παραμύθια τους, που δεν μπορεί να κατανοήσει ότι η Ελλάδα δεσμεύεται από ένα σωρό συνθήκες που δεν επιτρέπουν την όποια ενέργεια δεν είναι σύμφωνη με αυτές.
Χαρακτηριστικά αναφέρω ένα γνωστό παραμύθι από το ΠΑΣΟΚ, την επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων των δημοσίων έργων, που όταν ήρθαν στην εξουσία και ρωτήθηκαν, τότε είπαν την αλήθεια, δηλαδή ότι θα πρέπει να συμφωνήσουν και οι εργολάβοι για να γίνει κάτι τέτοιο.
Όταν λοιπόν και η ΝΔ (τα ίδια δηλαδή πρόσωπα) έχουν στο ενεργητικό τους όμοια παραμύθια όπως η επανίδρυση του κράτους, διαφάνεια κλπ και τα σκάνδαλα σύννεφο, γιατί να μην περιμένουμε να ακούσουμε μια παραπλήσια δικαιολογία και από αυτούς αν έρθουν στην εξουσία;
Και γιατί να τους ξαναδώσουμε την εξουσία όταν αποδεδειγμένα έχουν αποτύχει; Επειδή χάσανε μια εκλογική μάχη; Είναι η απώλεια της εξουσίας κολυμβήθρα του Σιλωάμ;
Και όταν θα μας έχουν ξανακοροϊδέψει, τι θα κάνουμε; Θα ξαναβγούμε στους δρόμους για να ξανασώσουμε τον τόπο και τους εαυτούς μας από τα επόμενα μνημόνια;
Μερικές αλήθειες που μπορεί να προβληματίσουν
Μια σοφή λαϊκή παροιμία λέει «καλύτερα να προλαβαίνεις, παρά να θεραπεύεις». Μήπως πρέπει να τους στείλουμε μια και καλή στο περιθώριο της πολιτικής; Θα μου πείτε και ποιός να κυβερνήσει;
Εδώ θα θέσω ένα απλό ερώτημα. Αν στο σπίτι μας πάρουμε έναν τεχνίτη που αντί να κάνει δουλειά κάνει και ζημία, θα τον ξανακαλέσουμε ή θα ψάξουμε για άλλον ακόμα κι αν μας πάρει χρόνο;
Δε νομίζω ότι δεν θα βρεθεί κάποιος. Εξάλλου κανένας δεν πρόκειται να βρίσκεται σ αυτόν τον κόσμο μόνιμα. Κάποια στιγμή θα φύγει. Τι θα κάνουμε τότε; Δεν είναι καλύτερα να ψάξουμε από τώρα γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα ξαναζήσουμε το ίδιο σενάριο. Οι ίδιοι πολιτικοί από το 1974 μέχρι και σήμερα, τα ίδια λένε (ανάπτυξη, εξυγίανση, διαφάνεια κλπ) και τα ίδια κάνουν (σκάνδαλα, μίζες, φόρους, καταστροφή)